Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ)
Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ) - Νο1
''Ο κομμουνισμός στην αντίληψη του Μαρξ είναι ο παράδεισος επί της γης. Μία κοινωνία όπου έχουν αρθεί όλες οι αντιθέσεις.
Προϋποθέτει μία βασική αρχή του διαφωτισμού ότι ο άνθρωπος δεν υπάρχει ως φύση, είναι μόνο κοινωνικό δημιούργημα. Άρα με την εκπαιδευτική επίδραση της κοινωνίας μπορεί να γίνει άγγελος επί γης, δηλαδή να κάνει μία κοινωνία η οποία θα φέρει τον παράδεισο επί της γης.
Μεταφέρεται δηλαδή ένα θεολογικό σχήμα στην πραγματικότητα.
Το ζήτημα είναι ότι, όσο ο παράδεισος βρίσκεται στο επέκεινα μπορεί κανείς να πιστεύει σε αυτό και να το έχει ως όραμα για το επέκεινα. Όταν φέρει τον παράδεισο επί γης πρέπει να τον κάνει πράξη, πρέπει να τον επιβάλει, και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα το οποίο γεννάει τον ολοκληρωτισμό.
Θες να επιβάλεις μία νέα τάξη που θα αλλάξει τον άνθρωπο.
Υπάρχει μία φράση του Μαρξ, ότι ''οι φιλόσοφοι μέχρι τώρα ήθελαν να ερμηνεύσουν την ιστορία τώρα εμείς πρέπει να την αλλάξουμε'', δηλαδή οι φιλόσοφοι να γίνουν κυρίαρχοι. Αυτή η έκφραση του Μαρξ σαγηνεύει τη νεολαία διότι έχει το στοιχείο της δράσης μπροστά.
Όταν ωριμάσει όμως κάποιος βλέπει την άλλη του πλευρά, δηλαδή βλέπει ότι υπάρχουν κάποιοι διανοούμενοι οι οποίοι θέλουν να επιβάλουν αυτοί, την αλλαγή του κόσμου. Όμως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο δημιούργημα κοινωνικών συνθηκών όπως λέει μία εκδοχή του διαφωτισμού και ο Μαρξ.
Δεν αρκεί να επιβάλλουμε μία συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα και αυτό θα παραγάγει σαν από μηχανή ένα νέο άνθρωπο''.
Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ) - Νο2
''Το ερώτημα ήταν: γιατί ένα συλλογικό υποκείμενο, που μάχεται για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας, είναι καταδικασμένο να τις αναπαραγάγει, αρχίζοντας από τις εσωτερικές του σχέσεις;
Το συμπέρασμα αυτού του απολογισμού είχε τρία σημεία:
α) Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτε, προς το καλύτερο, αν συγχρόνως δεν αλλάζεις ο ίδιος.
β) Δεν είναι καθόλου εύκολο να αλλάξεις. Και
γ) ο μαρξισμός δεν είχε καμιά θεωρία και πρακτική για το ζήτημα της αυτο-αλλαγής του υποκειμένου της αλλαγής. Ούτε και καμιά άλλη γραμμή σκέψης μέσα στο σύνολο του δυτικού πολιτισμού.
Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ) - Νο3
''Η Μαρξιστική Αριστερά έφτασε στην απόλυτη καταστροφή διότι μεταβλήθηκε. Όπου έγινε πραγματικότητα, έγιναν κολαστήρια. Κόλαση επί της γης.
Δεν είναι ότι δεν εφάρμοσε σωστά τον κομμουνισμό. Είναι ότι εξαρχής, αντιμετώπιζε την κοινωνία με όρους ζούγκλας και όχι με όρους συνθέσεως. Διότι μία αταξική κοινωνία δεν είναι σύνθεση, είναι ζούγκλα.
Η μη ύπαρξη αντίθεσης μεταξύ του ενός και του άλλου, η μη ύπαρξη πλούσιου που θα εκμεταλλεύεται το φτωχό, είναι ένα απλό θρησκευτικό όραμα.
Οι άνθρωποι να είναι ίσοι. Φυσικά είναι. Είναι όμως και ίδιοι; Διότι στις θεωρίες του Μαρξ λέει, το πρωί θα 'σαι κουρέας το μεσημέρι δάσκαλος, το απόγευμα χημικός και το βράδυ μουσικός. Άρα ίσοι (για τον κομμουνισμό) σημαίνει ίδιοι!
Πνεύμα, είναι η δυνατότητα να δίνω διαφορετικές απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα. Ενώ στους κομμουνιστές, υπάρχει μία απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Διότι είναι ντετερμινιστές. Για να λύσει τα προβλήματα αυτή η σκέψη, βάζει μαύρο κι άσπρο. Και κάθε φορά υποχρεώνει σε διχασμούς ανελέητους τους οποίους λύνει με στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Όπου αυτό τι πράμα έγινε πραγματικότητα υπήρξε φρικαλεότης, το είπα και θα το λέω εσαεί. Έχει να κάνει με τη θεωρία του απολύτου. Όσοι σκέφτονταν διαφορετικά, θεωρούντο τρελοί και υφίσταντο και θεραπεία στα ψυχιατρεία.
Εκείνο που είναι πνεύμα είναι το ''συνεχές διαφοροποιούμενο''. Το ''συνεχώς αδιαφοροποίητο'' είναι αυτό που είναι ύλη.
(Στέλιος Ράμφος)
Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ) - Νο4
Το 1ο πέρασμα στον ολοκληρωτισμό μέσω του κομμουνισμού το κάνει ο Μαρξ. Διότι, όπως χαρακτηριστικά είχε πει ο Μπακούνιν στο Μαρξ ''βάζεις μόνο την αντίθεση εκμεταλλευτών-εκμεταλλευόμενων και όχι την αντίθεση, διευθυντών και διευθυνόμενων'' η οποία είναι αποφασιστικής σημασίας σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, όσο αφορά στο πέρασμα στον ολοκληρωτισμό.
Το 2ο πέρασμα στον ολοκληρωτισμό το κάνει ο Λένιν με την προώθηση της λογικής ότι οι εργάτες δεν έχουν τη δυνατότητα της σοσιαλιστικής συνείδησης, η οποία πρέπει να εισαχθεί από τα έξω. Άρα είναι το κόμμα που εισάγει την σοσιαλιστική συνείδηση στους εργάτες (τα σχόλια περιττεύουν εδω).
Αφιέρωμα στον κομμουνισμό (λόγω επετείου γέννησης του Μάρξ) - Νο4
Αφού είδαμε τι φρονούν για τον κομμουνισμό, τρεις κορυφαίοι μαρξιστές (στα προηγούμενα αφιερώματα Νο1, 2, 3), πάρτε κι ένα δικό μου, έτσι για να ευθυμήσουμε.
Λοιπόν
Ένα απ’ τα επιχειρήματα, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο μαρξισμός είναι η μη ύπαρξη προλεταριάτου πριν την βιομηχανική επανάσταση.
Κι αυτό επειδή λέει, δεν υπήρχαν οι παλιομηχανές στα χέρια της μπουρζουαζίας, που μείωναν την αξία της εργασίας του εργάτη, που το μόνο που έχει για να επιβιώσει είναι η πώληση της εργατικής του δύναμης, μπλα, μπλα, μπλα.
Όμως αν απλά σκεφθούμε για λίγο το θέμα, θα πάμε πολύ πίσω στο χρόνο και θα δούμε ότι η μεγαλύτερη εφεύρεση της μπουρζουαζίας, που ‘’διέλυσε'' κυριολεκτικά την εργατική δύναμη, ήταν η χρήση της μηχανής πλεύσης (βάρκας).
Η καταραμένη αυτή μηχανή, σε συνδυασμό με την ανακάλυψη του τροχού, που αντικατέστησε δυο προηγούμενες διαβολικές εφευρέσεις του κεφαλαίου (το γάιδαρο και την καμήλα), εκμηδένισαν την αξία του κλάδου των αχθοφόρων.
Άρα, ΤΟΤΕ (στη λίθινη εποχή) άρχισε το προλεταριάτο, να γίνεται υποχείριο κάθε εκμετάλλευσης!
Αυτό βεβαίως που του έδωσε τη χαριστική βολή, ήταν η ανακάλυψη του γραπτού λόγου (για να μην πούμε της τυπογραφίας αργότερα). Εξαφάνισε ολόκληρους τους κλάδους των απομνημονευτών και των ζωγράφων των σπηλαίων!
Η επανάσταση, ήταν πια νομοτέλεια!
NAΛ