Χριστιανική Παραφιλολογία και οι Αυτόκλητοι Σωτήρες
Ας ασχοληθούμε λίγο λοιπόν και με την χριστιανική παραφιλολογία και τους αυτόκλητους σωτήρες διότι το κακό έχει παραγίνει.
Υπάρχουν εκατοντάδες πλέον sites που τα διαχειρίζονται, επώνυμοι αλλά και πολλοί ανώνυμοι, που υποστηρίζουν ότι εκφράζουν την λεγόμενη ‘’ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ’’ (καραμέλα στο στόμα όλων πλέον).
Υπάρχουν εκατοντάδες ιερωμένων που με κάθε διαθέσιμο μέσο, δηλώνουν ότι εκφράζουν κι αυτοί την ‘’Ορθοδοξία’’.
Υπάρχουν τέλος χιλιάδες ανθρώπων που είναι οι οπαδοί αυτών.
Εάν αυτοί οι ''σοφοί'' ήταν λαϊκοί, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα και τώρα δεν θα κάναμε κουβέντα, εφόσον ο λόγος ημών των λαϊκών έχει μικρή αξία.
''Όμως οι κληρικοί δεν χάνουν την ιδιότητα τους αυτή και δεν μετατρέπονται σε ιδιώτες, όταν εκφράζουν τις απόψεις τους στο διαδίκτυο ή στην tv. To ''κύρος'' τους (ως ''ειδημόνων''), δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη διχαστικού λόγου, τον προπαγανδισμό, την προσβολή λαϊκού ή κληρικού ή ακόμη και την πρόκληση σχίσματος προς τον τοπικό Επίσκοπο ή προς όσους έχουν την ευθύνη διοικήσεως άλλων Μητροπόλεων, ορθοδόξων Εκκλησιών και Πατριαρχείων'' (όπως αναφέρεται στην Εγκ. 79 της Εκκλ. Ελλάδος 15/1/15).
Και έχουμε μετά όλους τους οπαδούς κάθε ''σωτήρα'' που έχουν αυτοχρησθεί απόστολοι με την ευθύνη να ενημερώσουν και να σώσουν τον κόσμο.
Άραγες, αναρωτήθηκε κανείς απ’ όλους αυτούς τους οπαδούς αν αυτά που λένε οι αυτόκλητοι σωτήρες τους, είναι ορθά;
Αναρωτήθηκαν αν υπάρχουν επιχειρήματα πίσω από κάθε βαρύγδουπη αποκάλυψη που κάνουν αυτοί οι σοφοί; Για ποιο ακριβώς λόγο έχει δίκιο ο ένας ιεράρχης και άδικο ο άλλος; Δίκιο ο ένας ιερωμένος και άδικο ο άλλος; Δίκιο το ένα site και άδικο το άλλο;
Πως απέκτησαν τόσες γνώσεις από πολιτική, οικονομία, διεθνείς σχέσεις, θρησκειολογία, φιλοσοφία, ιστορία όλοι αυτοί οι γράφοντες και όλοι αυτοί οι ακολουθούντες;
Που τον ξέρουν τον Ροκφέλερ, που γνωρίζουν για την Μπίλντεμπεργκ;
Που σπούδασαν Διεθνείς σχέσεις και Διεθνές Δίκαιο;
Που γνωρίζουν και τι εννοούν όταν μιλάνε για σχέδιο εναντίον της Ορθοδοξίας; Ποιος το απεκάλυψε; Που; Ποιοι άλλοι το γνωρίζουν (εκτός από το καφενείο του χωριού και τη συμπαθέστατη τάξη των ταξιτζήδων);
Γνωρίζουν ότι ακριβώς τα ίδια λένε και οι Τούρκοι για το υπέροχο τουρκικό έθνος και την υπέροχη ισλαμική πίστη που όλοι οι λαοί την πολεμάνε; Γνωρίζουν ότι τα ίδια λένε και οι Ρώσοι, οι Βούλγαροι, οι Ισραηλίτες (αυτούς τουλάχιστον γνωρίζω εγώ);
Γιατί ας πούμε ο Καλαβρύτων έχει δίκιο και ο Δημητριάδος άδικο;
Γιατί ο Πειραιώς και ο Θεσσαλονίκης έχουν δίκιο και ο Αθηνών και ο Μεσογαίας έχουν άδικο;
Γιατί ο Ναυπάκτου, ο Περγάμου και ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχουν άδικο και ο ιερέας π. Νικ. Μανώλης (διαχειριστής site), έχει δίκιο;
Τι είναι οικουμενισμός; Ποιος τον έφτιαξε, ποιος τον ελέγχει; Πως είναι οργανωμένος ως αίρεση; (Διεύθυνση, τηλέφωνο, email, φυσικά πρόσωπα, ιεραρχία);
Τι είναι παγκοσμιοποίηση; ποιος την ελέγχει; Πως είναι οργανωμένη ως κίνημα, αίρεση, ή ξέρω γω τι; (Διεύθυνση, τηλέφωνο, email, κλπ);
Τι είναι ‘’Νέα Τάξη’’; Ποιος, ποιοι, που, πότε, τι, γιατί; (έχω φάει τον κόσμο να βρω σταγόνα αξιόπιστης πηγής για μια απάντηση που να μην είναι μυθιστορηματικού τύπου).
Έχουν σχεδιάσει ποτέ όλοι αυτοί κάτι με χρονικό ορίζοντα πάνω από μερικούς μήνες ή χρόνια;
Αν δεν έχουν σχεδιάσει, πως γνωρίζουν ότι τα σχέδια είναι τόσο εύκολο να υλοποιηθούν;
Aν έχουν σχεδιάσει, τι λέει η εμπειρία τους; Tους βγήκε ο σχεδιασμός;
Τι σημαίνει γι αυτούς το γεγονός ότι η Εκκλησία της Ελλάδος τους θεωρεί αιρετικούς στην Εγκύκλιο 79 της 15ῃ Ιανουαρίου 2015 (...Ὁ σεβασμός πού εμπνέει τό μοναχικό ή ιερατικό σχήμα τους στο κοινό των αναγνωστών τους δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη διχαστικό λόγου, τον προπαγανδισμό, την αποστήριξη παρατάξεων, την εκφράσει προσωπικής εμπάθειας, την προσβολή της τιμής και της απολήψεως λαϊκού ή κληρικού ή ακόμη και την πρόκληση σχίσματος προς τον τοπικό Επίσκοπο ή προς όσους έχουν την ευθύνη διοικήσεως άλλων Μητροπόλεων, ορθοδόξων Εκκλησιών και Πατριαρχείων, ... και προκαλούν διαίρεση του Σώματός Της. Ο δημόσιος λόγος που αναπαράγει τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά δεν είναι απλώς «παράνομος» ή «ανήθικος» η «αντικανονικός». Είναι λόγος παντελώς άσχετος με την Εκκλησία, αποτελεί «αίρεση» ....).
Ποιο είναι το worst-case scenario, που τόσο τρέμουν; Τι είναι αυτό που τους φοβίζει, που, βασιλικότεροι του Βασιλέως με τόσο ζήλο κι αγάπη προειδοποιούν (ή μάλλον απειλούν);
Είναι μήπως η αγωνία τους να σωθούν και οι υπόλοιποι άνθρωποι (όπως είναι σεσωσμένοι κι αυτοί) από τον εκδικητή Θεό που οι άνθρωποι τόλμησαν να παρακούσουν;
Μήπως χαίρονται κατά βάθος (διότι, ''πίσω έχει η αχλάδα την ουρά'', σου λέει), που δεν μπορούν να κρατηθούν της πρόγευσης αυτής της μελλοντικής χαράς της απόδοσης της δικαιοσύνης όπου οι αμαρτωλοί θα καίγονται και αυτοί θα ζεσταίνονται στις φλόγες τους;
Πως είναι τόσο σίγουροι ότι έχουν δίκιο; ποιό είναι το κριτήριό τους;
- H αγιοσύνη τους; (Είναι δηλαδή άνθρωποι γεμάτοι από αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια;)
- Η ασίγαστη και μετά δακρύων προσευχή τους για το καλό του κόσμου;
- Oι επισταμένες θεολογικές σπουδές τους και σπουδή των Πατέρων της Εκκλησίας;
- H επαγγελματική τους συνάφεια;
- Η μαντική τους ικανότητα;
- Οι σφαιρικές και ολοκληρωμένες ιστορικές, οικονομικές, διεθνολογικές, νομικές τους γνώσεις;
ή μήπως είναι η ψυχολογική ανάγκη τους για σιγουριά και εξασφάλιση; Ο φόβος του ρίσκου της αμφισβήτησης; Ο φόβος του ρίσκου της ελευθερίας; Διότι, ''όπου αμφισβήτηση, εκεί ελευθερία'' και όπου ελευθερία εκεί και η σχέση.
Δεν γνωρίζουν οι ταλαίπωροι ότι από τη στιγμή που σταματά η αμφισβήτηση σταματά κάθε πρόοδος. Κάθε σχέση (ακόμα κι αυτή με το Θεό).
Αν η αμφισβήτηση σταμάτησε νωρίς, ε τότε μάλλον ο άνθρωπος πέθανε νωρίς. Αν σταμάτησε αργά, έχει μιαν ελπίδα να ζει ακόμα. Αν δεν σταμάτησε ποτέ, ε τότε ζει και με το παραπάνω.
Είναι όπως οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Αυτές που δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ, διαλύθηκαν. Διαλύθηκαν ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι ακόμα συμβιώνουν.
Αυτές που κάθε μέρα παίζονται κορώνα – γράμματα, έχουν μια προοπτική!
ΝΑΛ