Διαφορετικότητα ή ιδιοτροπία;

Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα ΔΕΝ είναι το αιτούμενο των κάθε λογής ‘’διαφορετικών’’. Το αιτούμενό τους, είναι ο σεβασμός στην ιδιοτροπία.

Τα όρια της «διαφορετικότητας» με βάση τον αυτοπροσδιορισμό φύλου, έχουν αμβλυνθεί τόσο πολύ, που δεν είναι δυνατό να κατηγοριοποιηθούν σε διαφορετικές συλλογικότητες πλέον, αλλά σε πάμπολες διαφορετικές ατομικότητες.

Όμως, εάν αναφερόμαστε στο σεβασμό σε ατομικές «διαφορετικότητες φύλου», οι οποίες είναι δυνάμει πολλά εκατομμύρια, τότε πλέον μιλάμε για σεβασμό σε ιδιοτροπίες.

Πολλοί είναι ιδιότροποι. Έλεγαν οι παλαιοί «αυτός είναι ιδιότροπος» και σίγουρα δεν ήταν θετικός χαρακτηρισμός, διότι ιδιότροπος ήταν συνήθως ο ακοινώνητος, ο «δύσκολος» άνθρωπος.

Η αγγλική λέξη για τη διαφορετικότητα στην καθομιλουμένη είναι ‘’quirky’’ και αποδίδει καλύτερα την διαφορετικότητα, απ’ ότι η επίσημη και νομική έκφραση ‘’diversity’’.

Επίσης, ενώ στην Ελλάδα η λέξη ‘’φύλο’’, χρησιμοποιείται για δεκάδες σεξουαλικούς αυτοπροσδιορισμούς (ομοφυλόφιλος, αμφιφυλόφιλος, διεμφυλικός), στην αγγλική χρησιμοποιείται η λέξη ‘’gender’’ και όχι ‘’sex’’. Διαχωρίζεται δηλαδή το φύλο=’’γενετικά άνδρας ή γυναίκα’’, από το φύλο=’’ιδιοτροπία’’.

Η ιδιοτροπία συνήθως είναι επιλογή. Επηρεασμένη προφανέστατα από το κοινωνικό περιβάλλον, αλλά σίγουρα επιλογή.

Εδώ θα επαναστατήσουν πολλοί και θα βροντοφωνάξουν ‘’όχι δεν είναι επιλογή!!!’’, υπονοώντας ότι η σεξουαλική τους ταυτότητα, έχει γονιδιακή βάση. Υπονοώντας ότι απλά έτσι γεννήθηκαν, με ορμές ομοφυλόφιλικές, αμφιφυλόφιλικές, διεμφυλικές. Εκεί όμως θα βρουν απέναντί τους την επιστήμη, όπως και κάποιους άλλους, προς το παρόν άνευ δικαιωμάτων σεξουαλικά αυτοπροσδιοριζόμενων συνανθρώπων μας (παιδόφιλους, ζωόφιλους, νεκρόφιλους), οι οποίοι θα υποστηρίξουν κι αυτοί τη γονιδιακή βάση της γενετήσιας κλίσης τους. Κι αν δεν τα καταφέρουν με το επιχείρημα των γονιδίων, ε τότε σίγουρα θα επικαλεστούν το επιχείρημα της επιλογής.

Ένα τεράστιο θέμα τίθεται εν προκειμένω.

Απαιτούμε το σεβασμό των ιδιοτροπιών, ή το σεβασμό του ανθρώπου που έχει ιδιοτροπίες;

Διότι εάν μιλάμε για σεβασμό του ανθρώπου, συμφωνώ απολύτως. Αλλά εάν μιλάμε για σεβασμό (αποδοχή) της ιδιοτροπίας, τότε έχουμε αφήσει πολλές ιδιοτροπίες απ’ έξω.

Εν κατακλείδι, στην ελληνική παράδοση σεβόμαστε τον άνθρωπο που έχει ιδιοτροπίες και όχι τις ιδιοτροπίες του.

ΝΑΛ