Η προοπτική του ανθρώπου, μετά το θάνατο του θεού

2023-02-05 12:23

Εάν ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, τότε υπάρχουν πολλές προοπτικές μετεξέλιξης του ανθρώπου.

Εάν ο άνθρωπος έφτιαξε το θεό, τότε και πάλι υπάρχουν πολλές προοπτικές μετεξέλιξης του ανθρώπου.

Όμως, αν ο άνθρωπος κάποια στιγμή στην ιστορία του, επέλεξε να ‘’σκοτώσει’’ (ο θάνατος του θεού) το θεό που δημιούργησε ή τον δημιούργησε, τότε μόνο μία προοπτική μετεξέλιξης υπάρχει.

Η μετεξέλιξη σε ζώο.

Μετά την επιλογή του ‘’θανάτου του θεού’’, η μετεξέλιξη σε ζώο, είναι η αμέσως επόμενη καλύτερη ελεύθερη ανώδυνη επιλογή. Κι αυτό διότι, ναι μεν δεν υπάρχει θεός, πλην όμως ο άνθρωπος, για κάποιο λόγο, επιθυμεί να ‘’περνά καλά’’. Κι ο θεός ήτο μια ελπίς, ως προς αυτή την επιθυμία.

Τα ζώα δεν πάσχουν, δεν κάνουν λάθη, δεν έχουν ενοχές, δεν έχουν ευθύνες. Στα ζώα δεν λείπει τίποτα ποτέ! Ζωή παραδεισένια.

Αφότου όμως απαλλάχθηκε από τη ''χειραγώγηση'' του θεού δεν ξέρει τι να κάνει με την ελευθερία του. Έχει χάσει το ‘’χειραγωγητή’’ του (το σύστημα αναφοράς του) και θέτει ως νέο χειραγωγητή (νέο σύστημα αναφοράς) τον εαυτό του (αυτοαναφορικό υποκείμενο).

Η αυτοαναφορά όμως κάνει τον κόσμο ζούγκλα, διότι η αυτοαναφορά του, ίσως είναι αντίθετη με την αυτοαναφορά του άλλου.

Και να που γεννιέται ο ζωώδης νόμος της επικράτησης της αυτοαναφοράς του ισχυροτέρου.

Η αυτοαναφορά του ισχυροτέρου θεσμίζει την κοινωνία την κοινωνία, όπως θεσμίζονται οι κοινωνίες λύκων.

Οι αυτοαναφορές των αδυνάμων, δεν έχουν παρά να συμβιβαστούν, δηλαδή να επανα-αυτοαναφερθούν. Να επανα - χειραγωγηθούν δηλαδή. Αυτή τη φορά από ανθρώπους.

Έτσι, με το θάνατο του θεού, παρότι φαινομενικά ο άνθρωπος μετεξελίσσεται σε μη χειραγωγούμενο ον, στην πραγματικότητα μετεξελίσσεται σε απόλυτα χειραγωγούμενο αυτό-ευνουχισμένο ζώο.

Είναι ένας ανώδυνος τρόπος επιβίωσης.

Άλλη επιλογή δεν του ‘μεινε.

Για λίγο χάιδεμα, μια βόλτα και φαί, αποδέχεται ευνουχισμό, εντολές, λουρί και ενίοτε με λίγο λεξοτανίλ, ''περνά καλά''.

Γαυγίζει που και που, έτσι για να διατηρεί μια ψευδαίσθηση δύναμης κι ελευθερίας, θολή ανάμνηση ενός άλλου εαυτού.

 

ΝΑΛ