Ποιητική Συλλογή '’Ο Καρυδοσπάστης’’

Ποιητική Συλλογή

‘'Ο Καρυδοσπάστης’’

 

 

2018 - 2022



Θεός PHYLAXi

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Αγάπες και λουλούδια

Μεταξένια κοινωνία

Αγάπες και λουλούδια Νο2

Συναισθηματισμός

Νάρκισσος

Ο Mυρμηγκολέων

Λαθρεπιβάτες της ζωής

Ωδή  εις την βία

Ο Θερμοσίφωνας

Ζωή με πρόγραμμα

Η υπερβολή

Το ψυγείο

Η μαστούρα

Ένα απείθαρχο σκυλί

Κόντρα ρόλος

Άνθρωπε θεατρίνε

Ένα στόρι μόνο

αντί Θεός ...

Η κοπριά στην κτίση

Πορνεία

Η Χρήση

 Κάλπικη γενιά

Θα και πρέπει

Χεσμεντέν

Κομπρέσα

Μητσοτάκη Γ……..

Το ‘πανε οι ειδικοί

 Οι Μανδαρίνοι

Έγκλημα

 

Θεός PHYLAXi

Π. 01  - 31 Ιαν 2018

 

Μας πρήξαν τα συκώτια μας

με την καλλιτεχνία,

ή μας νομίζουνε χαζούς,

ή πάθαν αμνησία.

 

Που την κληρονομήσανε,

τόση ευαισθησία,

έσπασε το βλακόμετρο,

απ' την υποκρισία.

 

Άμα γκρεμίζεις εκκλησιές,

είναι ιδεολογία,

μα αν γκρεμίσεις έκτρωμα,

είναι θρησκοληψία.

 

Στο σοβιετιστάν αν θυμηθείς,

φιλότεχνα αγρίμια,

σταυρούς, εικόνες πάτησαν,

τα κάμανε συντρίμμια.

 

Κάνανε disco τους ναούς,

πολιτισμός φευγάτος,

με ανθρώπινα ερείπια,

αυτός είναι γεμάτος.

 

Θέλουμε και στη χώρα μας,

να κάνουμε τα ίδια,

χορτάσαμε με πρόοδο,

και τόνους βελανίδια.

 

Τους Έλληνες νομίσανε,

πως είναι όλοι γίδια.

Ξεχνούν πως μένει μια μαγιά,

μέσ’ απ' τ’ αποκαΐδια,

σηκώνεται, ανασταίνεται

και στέλνει στα τσακίδια.

 

Κάψε ανθρώπους ζωντανούς,

αυτό είναι ελευθερία,

μην ακουμπάς το έκτρωμα,

που 'στησε η αληταρία.

 

Ότι σκεφτεί η κούτρα μας,

σήμερα έχει αξία,

τέχνη ειν’ η φαυλότητα,

σ' όλο το γαλαξία.

 

Αν σου αρέσει φίλε μου,

η ομορφιά της τέχνης,

το νόημα της ύπαρξης,

τα όρια της σκέψης,

 

υπάρχει αριστούργημα,

αν θες να προστατέψεις.

 

Ο αγέννητος ο άνθρωπος,

αιώνιο έργο τέχνης,

άμα πρεμούρα σε ‘πιασε,

για κάτι να παλέψεις.

 

Επίμετρον, άκρως λαϊκίστικον, χλευαστικόν και εμετικόν, ήτοι, ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΟΝ! άκρως καλλιτεχνικόν!

 

Ένα φράγκο η βιολέτα,

τσιγκολελέτα, τσιγκολελέτα,

τέτοιους PHYLAX, φτιάχνω εγώ,

συχνά στην τουαλέτα.

 

ΝΑΛ

 

 

 

 

 

 

 

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

π.02 - 5 Ιαν 2018

 

Ο φασισμός να ξέρετε,

δεν είναι ιδεολογία,

είναι διάθεση ψυχής,

είναι παθολογία.

 

Είναι πάθος ανθρώπινο,

από τα πιο μεγάλα,

η τύφλωση της λογικής,

και του μυαλού η γυάλα.

 

Είναι ασθένεια του νου,

και  της καρδιάς συνάμα,

για να γλυτώσει ο ασθενής,

πρέπει να γίνει θάμα.

 

Είναι να ερωτεύεσαι,

κάθε δική σου γνώμη,

είναι να μη μπορείς ποτέ,

να πεις ένα συγνώμη.

 

Είναι όταν τα ρόπαλα,

τα ‘χεις για ψωμοτύρι,

όταν τη βία σκέφτεσαι,

κάτι σε διεγείρει.

 

Είναι ποτέ να μη μπορείς,

άποψη να αλλάξεις,

όταν με βία προσπαθείς,

τους άλλους να διδάξεις.

 

Είν’ όταν για τους δυνατούς,

πελώριο μίσος βγάνεις,

μα άμα γίνεις σαν κι αυτούς,

τα ίδια πάντα κάνεις.

 

Είναι να κλαις αδύναμος,

σε μια γωνιά της στάνης,

να σφάζεις όλα τα αρνιά,

όταν γενείς τσοπάνης.

 

Είναι να είσαι πονηρός,

και να μην έχεις μπέσα,

για να πετύχεις το σκοπό,

ν’ αγιάζεις και τα μέσα.

 

Δήθεν με αισθήματα αγνά,

ιδέες περιβάλλεις,

πόθος σου είναι ο πιο κρυφός,

με βία να επιβάλεις.

 

Είναι με πάθος ν’ αγαπάς,

τη γνώμη τη δική σου,

μέσα τους, όλοι γύρω σου,

να κράζουν, άει  γαμήσου!

 

Κι αν άλλοθι βρήκες καλό,

πως είσαι αδικημένος,

να ξέρεις έτσι ξεκίνησε,

κι ο Χίτλερ ο καημένος.

 

Όσοι καθρεπτιστήκαμε

στα παραπάνω λόγια,

ας χτίσουμε με πράξεις πια,

ανώγεια και κατώγια.

 

Κι αν κάποιο έχεις ελάττωμα,

της παραπάνω λίστας,

σκέψου το ενδεχόμενο,

να ‘σαι και συ φασίστας.

 

ΝΑΛ

 

 

 

Αγάπες και λουλούδια

π.03 - 14 Φεβ 18

 

Όταν σου λέω σ' αγαπώ,

να ξέρεις σου εξαγγέλλω,

για την αγάπη μου αυτή,

δούλο εγώ σε θέλω.

 

Θυσία εγώ δε γίνομαι,

χωρίς να περιμένω,

πως κάποια μέρα στέφανο,

θα μου 'χουνε πλεγμένο.

 

Τζάμπα εγώ ματάκια μου,

ποτέ δεν αγαπάω,

αυτό που θέλω στη ζωή,

να κάνεις προσδοκάω.

 

Προέκτασή μου ζωντανή,

και πάθος μου μεγάλο,

για να κολλήσεις πάνω μου,

θα σ’ αγαπήσω κι άλλο.

 

Εγώ υπάρχω μοναχά,

ζωή εσύ δεν έχεις,

γι αυτό αγάπη μου γλυκιά,

καλό είναι να προσέχεις.

 

Και την αγάπη μου αυτή,

μη μου τη 'νε προδώσεις,

γιατί βαθιά στα σπλάχνα σου,

τα νύχια μου θα νοιώσεις.

 

Κρίμα που δεν κατάλαβες

ότι δεν έχεις λόγο,

εγώ κι ο Κρόνος μοιάζουμε,

κι εγώ εσένα τρώγω.

 

και για να ευθυμήσουμε, μετά το θλιβερό ποιηματάκι,

μπόνους ένα ακόμα, από άλλο μεγάλο καλλιτέχνη (Σταρόβας)

 

Την αγαπάω φίλε μου,

δεν ξέρω τι να κάνω,

αν με αφήσει κάποτε,

μπορεί και να πεθάνω.

 

Πήγαινε να γίνεις πούστης,

να μην το χωράει ο νους της.

 

ΝΑΛ

 

 

 

 

 

Μεταξένια κοινωνία

π. 04 - 23 Φεβ 2018

 

Μέρος 1ον

Μεταξένιοι άνθρωποι

 

Αλλάξανε οι εποχές,

ήρθανε νέα ήθη,

και το παλιό φιλότιμο,

το σκέπασε η λήθη.

 

Όλοι νομίζω μου χρωστούν,

που υπάρχω κάνω χάρη,

όλες οι νιες τρελαίνονται,

ποια θα με πρωτοπάρει.

 

Δουλειά να με παρακαλούν,

κι αέρα να μου κάνουν, 

αυτά που αξίζω εγώ,

οι άλλοι δεν τα φτάνουν.

 

Όλοι να με θαυμάζουνε,

και να με αγαπούνε,

ανάγκη έχω ο νάρκισσος,

όλοι να μ’ εκτιμούνε.

 

Γιατροί να με φροντίζουνε 

για μένα να πασχίζουν,

μέχρι τα ενενήντα μου,

το χάρο να εμποδίζουν.

 

Γιατρούς να επισκέπτομαι,

πολλές φορές το μήνα,

νομίζω έτσι ο δυστυχής,

πώς γλύτωσα το μνήμα.

 

Καβάτζα έχω φάρμακα,

μην τύχει και ξεμείνω,

αν πιάσει πονοκέφαλος, 

Θεέ μου τι θ’ απογίνω;

 

Σύνταξη να ‘χω παχυλή,

για να βιοπορίσω,

είκοσι χρόνια μόχθησα,

ογδόντα πως θα ζήσω;

 

Και το ψυγείο διατηρώ, 

εγώ πάντα γεμάτο, 

φαγιά να έχω μπόλικα,

και το μυαλό χορτάτο.

 

Ασπρίσανε τα χέρια μου,

απ' την πολλή χλωρίνη,

μικρόβια δε έχω πια,

τα σκότωσα τα κτήνη.

 

Αλίμονο αν ξεχαστώ,

να πάρω βιταμίνη, 

θα αδυνατίσει ο οργανισμός,

με πιάνει σκοτοδίνη.

 

Προϊόντα οικολογικά,

μονάχα αγοράζω, 

στο παλατάκι μου ποτέ,

σαβούρα εγώ δε βάζω.

 

Ημερομηνία λήξεως,

ελέγχω και στ' αλάτι,

μην τύχει αυτοί οι άσχετοι,

νομίσουν για χωριάτη.

 

Τους μεταξένιους γύρω μας,

εύκολα ξεχωρίζεις,

στη πρίζα είναι διαρκώς,

σε κάνουν να νομίζεις.

 

Μέρος 2ον

Μεταξένια παιδιά

 

Εμένα τα παιδάκια μου,

είναι καλοθρεμμένα,

στη γυάλα τα ‘χω βάλει εγώ,

να ζουν προστατευμένα.

 

Σε επαφή δεν έρχονται,

με άλλους κοινούς ανθρώπους,

αρρώστιες μην κολλήσουνε,

μακριά κι απ' τους προσκόπους.

 

Στο τέλος παν στην εκκλησιά,

θα μεταλάβουν πρώτα,

οι άλλοι, όλοι τους βρωμούν,

κι όποιονε θέλεις ρώτα.

 

Στο μπούλινγκ, θα το ξέρετε,

πόλεμο έχω ανοίξει,

αυτό το πριγκιπόπουλο,

κανείς δε θα τ’ αγγίξει.

 

Μην πληγωθεί η καρδούλα του

και πάθει το καημένο,

το σύμπαν όλο γύρω του,

χαλιά είναι στρωμένο.

 

Κι άμα στο μέλλον το σκληρό,

θα πάει φανταράκι,

φαΐ θα του πηγαίνω εγώ,

μέσα στο ταπεράκι.

 

Όπως θα καταλάβατε,

κι έχετε διαπιστώσει,

όσο ο χρόνος κι αν περνά,

όσο κι αν μεγαλώσει,

απ’ τη βλαμμένη μάνα του,

ποτέ δε θα γλυτώσει.

εκτός κι αν χάροντας,

την πάρει και το σώσει.

 

ΝΑΛ

 

 

 

Αγάπες και λουλούδια Νο2

π. 05 - 17 Μαρ 2018

 

Αφού πρώτα κατάντησε,

στο στόμα καραμέλα,

γλυκά η αγάπη ρούφηξε,

το αίμα μας σα βδέλα.

 

Αγάπη που, αλίμονο,

να ξεπληρώσεις πρέπει,

αγάπη που μ’ ένα κουμπί,

σε δούλο μετατρέπει.

 

Νομίζουμε οι αφελείς,

η αγάπη είναι πράγμα,

μα είναι σφάλμα λογικής,

και του εγώ το φράγμα.

 

Είναι να ντύνεις τους φτωχούς,

να τρως με τους ζητιάνους,

μαζί με παρακατιανούς,

και με πρωτευουσιάνους.

 

Τον άρρωστο να συμπονάς,

να ζεις με μετανάστες,

με τους τσιγγάνους αδερφός,

και τις ψηλές τις κάστες.

 

Παρέα να 'χεις κοσμικούς,

και άθεους και ψώνια,

μαζί με τους θρησκευτικούς,

αναρχικούς, κωθώνια.

 

Εγκληματίες και εχθρούς,

ηλίθιους και βλάκες,

αδύνατους κι αναιμικούς,

μα και χοντρούς με μπάκες.

 

Δεν είναι αγάπη να ‘γαπάς

μόνο φωτομοντέλα,

αγάπη τέτοια έχουνε,

κι οι κάφροι στα μπουρδέλα.

 

Όχι αυτόν που σου 'ταξε,

μαζί σου να σαλπάρει,

αλλά κι αυτόν που θα 'θελε,

το κτήμα να σου πάρει.

 

Εύκολο είναι ν’ αγαπάς,

όταν σε αγαπούνε,

αξία έχει να πονάς,

γι αυτούς που σε μισούνε.

 

Μαζί να κλαις είν' εύκολο,

με το δυστυχισμένο,

δύσκολο είναι να γλεντάς,

με τον ευτυχισμένο.

 

Το συγγενή που σε μισεί,

αυτόν που σε ζηλεύει,

το γείτονα που ασχημονεί,

κι αυτόν που σε ληστεύει.

 

Το σπλάχνο που δεν άκουσε,

ποτέ τη συμβουλή σου,

τον σύζυγο που κάποτε,

αγάπησες θυμήσου.

 

Επίμετρον

 

Κι αν όλα αυτά νομίσαμε,

ασήκωτο φορτίο,

ίσως τη ζήση μας αυτή,

την πήραμε γι’ αστείο.

 

Αν πάλι όμως σοβαρά,

το ρόλο έχουμε πάρει,

βαθιά πρέπει στα σπλάχνα μας,

να χώσουμε ένα φτυάρι.

 

Φτυάρι που σκάβει άνετα,

μες το παχύ σκοτάδι,

τη φλόγα να ξεθάψουμε,

να κάψουμε τον Άδη.

 

NAΛ

 

 

 

 

 

 

 

Συναισθηματισμός

π. 06 - 15 Aπρ 2018

 

Μια μαύρη τρύπα στην ψυχή, συναισθηματισμός μου,

αυτός είναι υπεύθυνος, για τα κακά του κόσμου.

Ότι, είναι γύρω αληθινό, με δύναμη ρουφάει,

κάθε ελπίδα για ζωή μ’ επίγνωση, σκορπάει.

Η κοινωνία, ο διπλανός, το άδικο της πλάσης,

τα δάκρυά μου ποταμός και κύματα θαλάσσης.

Αγανακτώ κι εξίσταμαι για το μυαλό των άλλων,

είμαι το πιο φιλότιμο ζώο στο περιβάλλον.

Θύμα μαζί και έρωτας, της μαύρης μου της μοίρας,

και μυξοκλαίω και θρηνώ, ως το βαθύ το γήρας.

Χιλιόμετρα οι αγαπιές και τόνοι καλοσύνης,

σκέτη τροφή εγωισμού και κομπορρημοσύνης.

Με γλυκερή χαζοχαρά, αν φτάσω και γεράσω,

είναι μάλλον που νόμισα, το χάρο θα γελάσω.

Γιατι όταν γνέψει και αυτός πως θα ‘ρθει να με πάρει,

τότε όλο το είναι μου, θαρρώ πως θα φρικάρει.

Και τότε θα φανερωθεί, πως κι η χαρά ήταν ψέμα, 

μα τώρα ανοίξαμε θαρρώ, πολύ μεγάλο θέμα.

Και πως να το παραδεχθώ, πως στη ζωή ετούτη, 

μου φτιαξ’ ο συναισθηματισμός, ένα μυαλό κουρκούτι.

Τέτοια αρρώστια της καρδιάς, τέτοια νεοπλασία,

αποστασία απ’ τη ζωή, γλυκιά ευθανασία.

Έζησα μέσα σ’ όνειρο, μια ωραία φαντασία,

για επέκεινα δεν έκανα, καμιά προετοιμασία.

NΑΛ

 

 

 

Νάρκισσος

π. 07 - 21 Απρ 2018

 

Η πιο πιστή συντροφιά μου,

ειν’ αυτή η σιγουριά μου,

προκατάληψη γλυκιά μου,

στον καθρέπτη η αφεντιά μου.

 

Έρωτα έχω μεγάλο,

με τη γνώμη που προβάλλω,

πρέπει να την επιβάλλω,

όλα να τα μεταβάλλω,

 

Πουθενά εγώ δε σφάλλω,

τίποτα δεν αναβάλω,

και πολύ το αμφιβάλλω,

σαν εμένα να ‘βρω άλλο.

 

Σ’ όλα έχω απαντήσει,

ο Θεός με ‘χει φωτίσει,

προικισμένος απ’ τη φύση,

ποιος τολμά να διαφωνήσει,

αν δε θέλει να θρηνήσει.

 

Έχω τόση εμπιστοσύνη,

στη δικιά μου αξιοσύνη.

 

Θέλω, το ομολογώ

όλους να χειραγωγώ.

 

Ο πιο έξυπνος στη πόλη,

όλοι οι άλλοι ονειροπόλοι.

 

Λένε, έχω  πάρει μέντα,

κι έχω τη δική μου ατζέντα.

 

Oι μισοί με λεν καργιόλη,

κι όλοι οι άλλοι χαζοβιόλη.

 

Δεν κοιτώ γιορτή και σχόλη,

για να σφίξουνε οι κώλοι.

 

Τα ‘χω όλα κανονίσει,

το μαχαίρι ακονίσει,

κάνω ότι μου καπνίσει,

κανείς δε θα μ’ εκθρονίσει,

με τη δόξα έχω μεθύσει.

 

Φτάνει να τ’ αποφασίσω,

και το χάρο θα νικήσω,

δυνατούς θα προσκυνήσω,

τους αδύναμους θα σκίσω,

φτάνει δόξα ν’ αποκτήσω.

 

Ισχυρούς θα κάνω φίλους ,

και τους άλλους υπαλλήλους,

στην πυρά τους αντιζήλους,

έχω τρόπους καταλλήλους.

 

Ειν’ το πείσμα μου επίσης,

‘’ου με πείσεις καν με πείσης’’!

 

Νάρκισσο κι αν προσπαθήσεις

δε μπορείς να τον νικήσεις,

λένε οι δημοσκοπήσεις.

 

Ούτε σκέφτομαι πιο πέρα,

ότι θα ‘ρθει κάποια μέρα,

σηκωτό πως θα με πάνε,

τα σκουλήκια να με φάνε.

 

ΝΛ

 

 

 

 

 

 

Ο Mυρμηγκολέων

π. 8 - 22 Απρ 2018

 

Τα δάκρυα έχω εύκολα,

συγκίνηση μεγάλη,

ζω συνεχώς σε όνειρο,

μέσα σε παραζάλη.

 

Σε όνειρο που έφτιαξα,

στ’ ανώριμο μυαλό μου,

και πίστεψα γι αληθινό,

με τον εγωισμό μου.

 

Αγάπη μέσα μου πολύ,

νομίζω ότι έχω,

μα απ' την πραγματικότητα,

παρά πολύ απέχω.

 

Μαύρο φίδι που δάγκωσε,

όποιον δε συμφωνήσει,

μ’ αυτά που η αγάπη μου,

να κάνει θα ζητήσει.

 

Έχω πλατύ χαμόγελο,

πάντα ζωγραφισμένο,

κι ένα μυαλό στα ψέματα,

και πάθος βουτηγμένο.

 

Νομίζω πως απέκτησα,

πείρα και σωφροσύνη,

δικό μου έχω ορισμό,

για τη δικαιοσύνη.

 

Το φόβο, την τρομάρα μου,

καθήκον ονομάζω,

αντρειοσύνη, λεβεντιά,

εύκολα θυσιάζω.

 

Κάνω πως δεν κατάλαβα,

κάτι μέσα παλεύει,

σύμβουλος μόνο ο φόβος μου,

το πνεύμα κυριεύει.

 

Ψώνιο έχω που θέλησε,

όλους να τους διδάξει,

και με τους άρχοντες καλά,

και το Θεό εντάξει.

 

Το είπαν κι άλλοι κάποτε, μες τη ζωή αυτήνε,

πολλά είναι τα νόμιμα, που ηθικά δεν είναι,

‘’στον κόσμο αυτό, η αλλαγή, εσύ αν θέλεις γίνε’’*.

 

 

ΝΑΛ

 

* τελευταία στροφή κλεμμένη από το Γκάντι

 

 

 

 

Λαθρεπιβάτες της ζωής

π. 9 - 27 Απρ 2018

 

Μεγάλη τύχη γι αυτόν,

που θα τα καταφέρει,

να δει της μάνας αγκαλιά,

κι όχι γιατρού μαχαίρι.

 

Μ’ ακόμα κι απ’ τη μάνα του,

αν τύχει και γλυτώσει,

εύκολα και γρήγορα,

μπορεί να διαπιστώσει,

πως κάτι άλλο έπειτα,

μπορεί να τον σκοτώσει.

 

Πόλεμο, πείνα και λοιμό,

αν τύχει και περάσει,

αυξάνει πιθανότητες,

κάποτε να γεράσει.

 

Μα είναι κι ατυχήματα,

που πρέπει ν’ αποφύγει,

ατέρμονο είναι αλίμονο,

του χάρου το κυνήγι.

 

Λαθρεπιβάτες της ζωής,

και τζάμπα ταξιδιώτες,

της ευκαιρίας μαχητές,

του θάνατου δεσμώτες.

 

Αναβολή του τέλους μας,

κάθε στιγμή μας είναι,

μη ξεθαρρεύεις και πολύ,

άνθρωπε θεατρίνε.

 

NAΛ

 

 

Ωδή  εις την βία

π. 10 - 24 Μαΐου 2018

 

Βία και κλάμα για να δεις,

το φως αυτού του κόσμου,

με βία βγαίνει η ψυχή,

και ο εγωισμός μου,

μαζί με τ’ άλλα πάθη μου,

Θεέ κουράγιο δώσ' μου.

 

Βία κι η μάνα στο παιδί,

για να το μεγαλώσει,

βία κι αυτό μετά,

τη μάνα να γλυτώσει.

 

Μες τον αγώνα της ζωής, 

η βία θα το λιώσει,

για την πατρίδα βίαια,

και τη ζωή θα δώσει.

 

Βίαια θα πολεμηθεί,

απ' τα στοιχειά στη φύση,

βία, χαρά για να γευτεί,

βία για να νικήσει.

 

Βία ο προϊστάμενος,

βία ο εργοδότης,

βία και ο πολιτικός,

βία κι ο ιδιώτης.

 

Βία και ο υπάλληλος, βία και ο πελάτης,

βία και ο εργατικός, βία κι ο ακαμάτης.

 

Βία να μην ξενιτευτεί, βία για να μισέψει,

βία για να ονειρευτεί, βία να μη κιοτέψει,

με αχρείους να μη μπερδευτεί και να τους παραβλέψει.

 

Βία ο γιατρός στον ασθενή,

αν θέλει να τον σώσει,

βία κι ο άσπονδος εχθρός,

για να το 'νε σκοτώσει.

 

Βίαια η γλώσσα του τρελού,

τα κόκαλα τσακίζει,

βίαια μες τα σπλάχνα σου,

μπαίνει και τα ξεσκίζει.

 

Ζωή χωρίς διάκριση,

βία η κάθε αξία,

βία η κάθε πράξη μας,

βία κι η απραξία.

 

ΝΑΛ

 

 

 

 

Ο Θερμοσίφωνας

π. 11 - 5 Ιουλίου 2018

 

Επτά ημέρες ντεζα βου, δε θέλω παραπάνω,

συμπίεση κι εκτόνωση, μέχρι να με ξεκάνω.

Στις πέντε βάζω πίεση, τις φλέβες να θερμάνω,

η κοινωνία λούσιμο, θέλει και δεν προφτάνω.

Και το Σαββατοκύριακο, βαλβίδα ασφαλείας!

Ζωή σα θερμοσίφωνας, υπερπολυτελείας.

 

NAΛ

 

 

 

Ζωή με πρόγραμμα

π. 12 - 9 Ιουλίου 2018

Με τον καφέ σα γκάβακας, μπας και τα καταφέρω, 

το όνειρο που τέλειωσε, λιγάκι να υποφέρω,

σα σκύλος κυνοδρομιών,τρέχω να οδηγήσω,

να πάω γρήγορα δουλειά, λεφτά για να κερδίσω,

για να ‘χω αξία στη ζωή και να επιβιώσω,

μάσα, δουλειά και πήδημα, πριν μεσ' το χώμα λιώσω.

Μάσα, δουλειά και πήδημα, για να επιβιώσω,

κοιμάμαι από βραδύς ξανά, κορμί να ανανεώσω,

να ισιώσω να ξεκουραστώ, πρωί για να ξυπνήσω,

άλλη μια μέρα σαν και χτες, πάλι να ξαναζήσω.

Ζω μέσα σε πρόγραμμα, ζωή μες τη φορμόλη,

σχεδόν όπως ο σκύλος μου, αλλά με πορτοφόλι,

και λέω εμένα έξυπνο, κι εκείνον χαζοβιόλη!

ύπνος, φαΐ και πήδημα, ειν’ η ζωή μου όλη.

ΝΑΛ

 

 

 

Η υπερβολή

π. 13 - 13 Ιουλίου 2018

 

Ναρκωτικό που όλο θες, ακόμη παραπάνω,

φαυλότητα και υπερβολή, με κάνει και τα χάνω.

 

Αιχμαλωσία του μυαλού, ψυχής μειοδοσία, 

απ’ την πολλή φαυλότητα, παθαίνεις ανοσία.

 

Φιμώνεται το θυμικό, νεκρώνεται η κρίση,

είναι σχεδόν αδύνατο, άνθρωπος να θελήσει,

Αλήθεια να αφουγκραστεί, μ’ επίγνωση να ζήσει,

 

Με υπερβολή προσπάθησε, υπερβολή να σβήσει,

για ν’ αποδράσει απ’ τη ζωή που είχε σπαταλήσει,

μα σαν το ζόμπι που ψυχή, φτηνά είχε πουλήσει,

Αλήθεια δεν κατάφερε, ούτε να ψηλαφίσει.

 

Σύνθημα βρήκε εύκολο, γι ‘’αγάπες’’ να μιλήσει,

μηδενισμός και βόλεμα και ότι του καπνίσει,

''χασίσι δηλαδή, γαμήσι, κι επιστροφή στη φύση''.

 

NAΛ

 

 

 

 

 

Το ψυγείο

π. 14 - 17 Ιουλίου 2018

 

Πηγή χαράς πηγη ζωής,

πηγή της σιγουριάς μου,

καθημερινέ μου σύντροφε,

ο μόνος έρωτας μου.

 

Εγώ φροντίζω εσένανε,

τίποτα μη σου λείψει,

και συ μου δίνεις γατρειά,

στο πόνο και τη θλίψη.

 

Τα βήματά μου οδηγείς,

του νου μου αρχηγείο,

εσύ 'σαι αληθινός θεός,

και φίλος μου, ψυγείο.

 

ΝAΛ

 

 

 

Η μαστούρα

π. 15 - 30 Ιουλίου 2018

 

Για τη φωτιά που άναψα,

που καίει και δε σβήνει,

είμαι απόψε πρόθυμος,

να πάρω την ευθύνη.

 

Όχι την οποιαδήποτε,

μα, αυτή που με αφήνει,

αδιάφορο πραγματικά,

μαστούρη από μορφίνη.

 

Την εξουσία μου ρουφώ,

καθάρια κοκαΐνη,

δε ξεχωρίζω αρώματα,

από την πτωμαΐνη.

 

ΝAΛ

 

 

 

 

Ένα απείθαρχο σκυλί

π. 16 - 24 Αυγ 2018

 

Μας ξέφυγες, απέκτησες, 

μεγάλη σημασία,

απείθαρχο έγινες σκυλί, 

χωρίς καμία αξία.

 

Σε πνίξαμε με θαυμασμό,

κι αχρεία κολακεία,

στο τέλος αποδείχθηκες,

μια σκέτη μαλακία.

 

Εύκολα σε πιστέψαμε,

θεός του κόσμου όλου,

η σκέψη μας και το μυαλό,

κι η λογική του κώλου.

 

Ποτέ δεν καταλάβαμε, 

μαζί με τόσα άλλα,

πως είσαι όργανο και συ,

μας έκατσες καβάλα.

 

Κι αντί σαν υποτακτικός,

για μένα να δουλεύεις,

δούλος δικός σου έγινα,

για να με δασκαλεύεις,

με φούμαρα και παπαριές,

συνέχεια ρεζιλεύεις.

 

ΝAΛ

 

 

 

Κόντρα ρόλος

π. 17 - 8 Σεπ 2018

 

Να μη γινόμαστε οπαδοί,

ή έρμαια των άλλων,

έχουμε νου ανθρώπινο,

κι όχι παπαγάλων.

 

Γύρω μας αν κοιτάξουμε,

σε όσα μας περιβάλλουν,

τα ζώα μόνο κι οι νεκροί,

ποτέ δεν αμφιβάλλουν.

 

ΝΑΛ

 

‘’Το παν είναι η ρότα σου κόντρα

στην κοινωνία ετούτη’’

Οδυσσέας Ελύτης.

 

 

 

 

 

Άνθρωπε θεατρίνε

π. 18 - 9 Σεπ 2018

 

Όλους τους ρόλους θέλησα, μες τη ζωή να παίξω,

μπας και βρω τον αληθινό, μπας και το ‘νε διαλέξω.

 

Θα τον γνωρίσω άραγε; Μπορώ να τον αντέξω;

Με τέτοιο μάπα άγνωστο, δε θα ‘θελα να μπλέξω.

 

Απ’ το πολύ το παίξιμο, άνθρωπε θεατρίνε,

να ζει κανείς αληθινά, ξεχάσαμε πως είναι.

 

Παύση για απορία …

‘’Παίζουνε τ’ άλλα ζώα σου, θέατρο, ρε Δαρβίνε?’’

 

Συνέχεια ποιήματος!

 

Και σπαταλάω τη ζωή, μέσα σε αυταπάτη,

σε μια φαντασίωση, κι ονείρωξη γεμάτη.

 

Ξυπνάω κάθιδρος συχνά, με ένα εφιάλτη,

πως τάχα φανερώθηκα, κι αντί για στρατηλάτη,

όλοι το καταλάβανε, πως κότα είμαι λυράτη.

 

ΝΑΛ

 

 

 

Ένα στόρι μόνο

π. 19 - 24 Σεπ 2018

 

Απ’ το κρεβάτι αν σηκωθώ,

τη μέρα για να ζήσω,

με βολικό σενάριο,

πρέπει να ξεκινήσω

 

(δημόσιος υπάλληλος,

για να μην καταντήσω)

 

Για την πατρίδα, ήρωας,

για τη δουλειά θυσία,

στο σπίτι ο κουβαλητής,

ποδόσφαιρο θρησκεία.

 

Να εξασφαλίσω τα παιδιά,

αλλά και τα εγγόνια,

λεφτά και σπίτια ν’ αποκτώ,

θα ζήσω εγώ αιώνια.

 

Η αέναη επανάσταση,

κι αυτή ένα στόρι μόνο,

επίδεσμος στη χρόνο μας,

να σταματά τον πόνο.

 

Κάθε σακατιλίκι μου,

κάνω ιδεολογία,

φτιάχνω ένα σενάριο,

μια συνταγολογία.

 

Ζωή σ’ ένα μικρόκοσμο,

μια μίνι ιστορία,

μια ωραία φαντασίωση,

του χρόνου εμπορία.

 

ΝΑΛ

 

 

 

αντί Θεός ...

π. 20 - 23 Οκτ 2018

 

Ο πόθος μου ο πιο κρυφός, δίψα γι’ αθανασία,

ότι κάτσει στη γκλάβα μου και ανεξαρτησία,

να ‘μαι και παντοδύναμος, να ‘μαι και παντογνώστης,

το σύμπαν όλο μου χρωστά και πουθενά χρεώστης.

Θεός θέλω κοντολογίς, να ‘μαι με εξουσία,

να ‘χω ζωή μακάρια, μόνιμη συνουσία,

αφασικό μαλάκιο, μέσα στη φαντασία,

που πίστεψα γι αληθινή, μυαλό σε αφασία.

Μα αντί θεός, πόρνη γριά, στο ψέμα επιτήδεια,

κορδωνο-φτιασιδώνομαι, με τα φτηνοστολίδια, 

χασκογελώ λες κι έπιασα, τον Πάπα απ’ τ’ ρ@@@,

και συνεχίζω ακάθεκτος, μαζί με άλλα γίδια,

πορεία ίσια για σφαγή, σίγουρη και αιφνίδια.

ΝAΛ

 

 

 

 Η κοπριά στην κτίση

π. 21 - 25 Νοε 2018

 

Ψυχή μου μη βαρυγκωμάς,

και μη πολύ-μαυρίζεις,

μικρή ήταν πάντα η μαγιά,

μην το πολυζορίζεις.

 

Ένας να μείνει είν' αρκετός,

τον κάμπο να κρατήσει,

ένας σπορέας που παντού,

το σπόρο θα σκορπίσει.

 

Όλοι οι φαύλοι θα χαθούν,

σα δύσοσμα ψοφίμια,

την ομορφιά σιχάθηκαν,

λατρέψαν την ασκήμια.

 

Στα πτώματά τους κάποτε,

αλήθεια θα ανθίσει,

κάτι κι αυτοί χρησίμευσαν,

η κοπριά στην κτίση.

 

ΝΑΛ

 

Πορνεία

π. 22 - 01 Φεβ  2019

 

Πάει καιρός που γίναμε, οι Έλληνες, ραγιάδες,

των τέκνων μας εκμαυλιστές, πατέρων οι φονιάδες.

Στομάχια τουμπανιάσαμε, εμετικοί νταβάδες,

γελοίοι καλοθελητές και καλοπουλητάδες.

 

Πολιτισμός των διακοπών, χλίδα καταραμένη,

μας ανταλλάσεις την ψυχή, μ ‘ευμάρεια κλεμμένη.

 

Αν δε ξεμαστουρώσουμε, δε νεκραναστηθούμε, 

στον ύπνο θα μας πιάσουνε, τζάμπα θα πουληθούμε.

 

Χαμπάρι όσοι δεν πήρανε, τι θα ακολουθήσει,

να ζούνε σα μαλάκια, έχουνε συνηθίσει.

 

Σα ζώα για επιβίωση, ψυχή έχουν πουλήσει,

λαπάδες, μούλοι, δουλικά και πόρνες παρα φύση.

 

ΝΛ

 

Σημείωση: Όσοι το διαβάσατε και αντέχετε μια πιο hard core version, 

γράψτε ‘’στείλε’’ στα σχόλια ή σε μνμ και θα σας τη στείλω προσωπικά.

 

Πορνεία Hard Core

π. 22 - 01 Φεβ  2019

 

Πάει καιρός που γίναμε, οι Έλληνες, ραγιάδες,

των τέκνων μας εκμαυλιστές, πατέρων οι φονιάδες.

στομάχια τουμπανιάσαμε, ανθρώπινες κουράδες. 

γελοίοι καλοθελητές και καλοπουλητάδες.

 

Πολιτισμός των διακοπών και χλίδα γαμημένη,

που ανταλλάσεις την ψυχή, μ ‘ευμάρεια κλεμμένη,

Χυλό έχεις κάνεις το μυαλό,  σα πουτσα αρμεγμένη,

δούλοι σου γίνονται οι δειλοί κι οι ψιλοβολεμένοι. 

 

Αν δε ξεμαστουρώσουμε, δε νεκραναστηθούμε,

στον ύπνο αν μας πηδήξουνε και τζάμπα πουληθούμε,

εμείς και τα παιδάκια μας, παλούκια θα γευθούμε.

 

Χαμπαρι όσοι δεν πήρανε, τι θα ακολουθήσει,

είναι που το τσιμπούκωμα, το ‘χουνε συνηθίσει.

Σα ζώα για επιβίωση, ψυχή έχουν πουλήσει,

λαπάδες, μούλοι, δουλικά, και πόρνες παρα φύση.

 

ΝΑΛ

 

Αίνιγμα 

π. 23- 04 Φεβ  2019

 

Ζει γι αναπαραγωγή,

Παρόν διαιωνίζει,

Ασφάλεια αναζητεί,

Τον κίνδυνο κερδίζει.

 

Τι είναι;

 

"το ζώο";

"ο άνθρωπος; 

ή 

"το ζώον, ο άνθρωπος";

 

ΝΑΛ

 

Έξοδος

π. 24- 05 Φεβ  2019

 

40 χρόνια αξίζουνε, στον άνθρωπο να ζήσει

κι άλλα 40 δωρεάν, μπας και τ’ αποφασίζει,

λιγάκι πριν αφανιστεί, λίγο πριν τρεμο σβήσει

πως η ζωή δεν ήτανε, φαί, σκατά,  γαμήσι,

καλάμι χρυσοποίκιλτο,  που έχει καβαλήσει,

άλμα να κάνει, έξοδο, μήτρα να διαρρήξει.

Να σπάσει την ταφόπλακα, 

να ζήσει να τολμήσει.

 

ΝΑΛ

 

Η χρήση

π. 25- 5 Μαΐου  2019

 

Τύχη η κοινωνία που 'χει,

να την κυβερνούν ευνούχοι!

Ευυπόληπτοι αλήτες,

με ανέραστους πολίτες.

Παρεΐτσα μαστουρώνουν,

την καρδιά τους παλουκώνουν.

Τα υγρά τους εκτονώνουν,

και ανέκφραστα τελειώνουν.

Σε τι κάποιος να ελπίσει,

για να βγει από την χρήση,

άμα έχει παραλύσει,

κι έχει για θεό, μια στύση.

ΝΑΛ

 

Κάλπικη γενιά

π. 26- 27 Ιουλίου  2019

 

Γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια,

γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια.

 

Γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια,

γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια.

 

Γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια,

γιαλό, γιαλό, γιαλό, γιαλό,

και λόγια, λόγια, λόγια

 

ΝΑΛ

 

Θα και πρέπει

(ένεκεν της ΔΕΘ)

π. 27 - 7 Σεπ 2019

 

Και όλο θα και θα και θα,

και πρέπει, πρέπει, πρέπει,

όλου του κόσμου τ' αγαθά,

κι όσα χωρά η τσέπη,

σκιρτά η καρδιά μου και μεθά,

σαν τον τυφλό που βλέπει,

κρασί με μέλι Γολγοθά,

και τσάι από σαλέπι,

υπόσχεση παραμυθά,

και μάγου που προβλέπει,

λόγια παχιά, άδεια, ρηχά

σκούτερ με χίλια τρέχει,

βογκά η Ελλάδα, ξεψυχά,

κι όμως, πέρα βρέχει,

και όλο θα και θα και θα

και πρέπει, πρέπει, πρέπει.

 

ΝΑΛ

 

Χεσμεντέν (και κορωνοϊός)

31 Μαρ 2020

 

Αυτός που χτες ξετσίπωτα, στο νου είχε ασελγήσει,

μηδενιστής και κυνικός και ότι του καπνίσει,

σήμερα με συνθήματα, γι ‘’αγώνες’’ θα μιλήσει,

το χάρο που παραφυλά, μπας και καθυστερήσει,

μια ζαρωμένη σάρκα που πολύ, την έχει αγαπήσει,

για λίγο ακόμα ζωντανή, με βία να κρατήσει.

…………….

Φλομώσαμε ναρκωτικά μα τέλειωσαν οι χίπηδες,

τρόφιμοι γίναν οι μισοί, κι άλλοι μισοί σερίφηδες.

ΝΛ

 

 

Όχι άλλο κάρβουνο

7 Απριλίου 2020

 

Όχι άλλο κάρβουνο,

σκάι, άλφα κι αντένα,

παπαγαλάκια πλουμιστά

και καλοκουρδισμένα,

πιστά σκυλιά τ’ αφεντικού,

και καλοταϊσμένα.

 

Βρυκολακάκια άψυχα,

μυαλά επιταγμένα,

πουλάνε αίμα ηδονικά,

και ξεπουλάνε σπέρμα.

 

Ανάρχες, μάγκες, χριστιανοί,

φτηνές κλασομπανιέρες,

ψυχή και νου μας κάψανε,

του σταρ οι μονταζιέρες.

 

Τηλεκοντρόλ και δονητές

φαί και μπαρμπουτιέρες,

οι Κυριακές μας γίνανε,

ολόιδιες Δευτέρες.

 

ΝΛ

 

Τηλεοπτική θωπεία

28 Μαΐου 2020

 

Μη σκέφτεσαι μην αντιδράς,

ξέρουμε εμείς για σένα,

αφέσου, εμπιστεύσου μας,

τυφλά κι υποταγμένα.

 

Μυαλό, ψυχή, τα σπλάχνα σου,

είν' όλα μουδιασμένα,

χτυπά η καρδιά σου δυνατά,

τα χέρια σου ιδρωμένα,

φόβο έχεις στα στήθια σου

και μάτια γουρλωμένα.

 

Μη σκέφτεσαι και μην κοιτάς

με μάτια απορημένα,

το κράτος σου σε αγαπά,

δεν πάμε στα χαμένα.

 

Μη σκέφτεσαι, πειθάρχησε,

κι όλα τα μπερδεμένα,

κανονικά θα γίνουνε 

και νοικοκυρεμένα.

 

Μη σκέφτεσαι, ησύχασε,

είν' όλα ελεγμένα,

για μας η φτιάξη η καλή,

για σένα τα ληγμένα. 

Αληθεια και ιδανικά,

τα 'χουμε εμείς χεσμένα.

 

ΝΑΛ

 

Κομπρέσα 

29 Μαΐου 2021

 

Γίνε ο καλύτερος απ' όλους 

και ξεχώρισε,

είναι μονόδρομος,

η μοίρα έτσι τα όρισε. 

 

Δικαίωμα δεν έχεις 

να λυγίζεις,

στα πόδια σου 

τον κόσμο αυτο αξίζεις.

 

Κρύψε τη θλίψη σου

ποστάρισε στα μέσα, 

θεράπευε τον όγκο 

με ..... κομπρέσα

 

ΝΑΛ

 

Είναι τόσο προφανής ο τίτλος 

που απέφυγα να τον βάλω

22 Οκτ 2021

 

Άνθρωπε, παραδόθηκες,

σα ζώο σπαταλιέσαι.

Φόβος, δειλία, υποταγή.

Τάισμα, άρμεγμα, σφαγή.

Γρήγορα η ώρα σου θα ρθεί,

ξύπνα μη ξεγελιέσαι.

 

Τους ζωντανούς προγόνους σου,

φτύνεις και απαρνιέσαι,

στα ξερατά δοσίλογων

και προδοτών κυλιέσαι.

Από φελλούς κι ανόητους,

φέρεσαι, κυβερνιέσαι,

φελλός κι ανόητος κι εσύ,

τη μοίρα καταριέσαι.

 

Στη χύτρα χαζοβάτραχος,

ζέχνεις και ζεματιέσαι

Υπεύθυνος και λογικός

καυχιέσαι, βαυκαλιέσαι.

Με ψέματα τη σύριγγα

γεμίζεις και τρυπιέσαι.

 

Μωραίνει ο Κύριος, λοιπόν,

ους βούλεται απωλέσαι!

 

ΝΑΛ

 

Το ‘πανε οι ειδικοί

12 Noε 2021

 

Κυνικοί πολιτικοί,

ψάλτες ανοργασμικοί,

ειδικοί υστερικοί,

εκκλησία κοσμική,

σε TV γκεμπελική,

μ’ εμμονή φροϋδική,

πίστη προτεσταντική,

σιγουριά ταλμουδική,

σκέψη μακιαβελική,

βαρβατίλα ζωική,

και ψυχή δαρβινική…

 

σπέρνουν τρέλα ομαδική,

θανατίλα δαντική,

μακελεύουν ηθική

και ψυχή ελληνική,

για λατρεία σαρκική

και ζωή παροδική.

 

Κοινωνία τραγική,

σ’ άνοια γεροντική,

σέρνεται γονατιστή,

για να προσηλυτιστεί,

σ’ εποχή δυστοπική,

δουλοτρομολαγνική.

 

ΝΑΛ

 

Οι Μανδαρίνοι

03 Μαΐου 2022

 

Σε μακάρια γαλήνη,

με μυαλό σε σκοτοδίνη

και αέρα Μουσολίνι,

εξουσία καταπίνει,

σε ναούς και τάφους φτύνει,

 

σ’ άλλους ρίχνει την ευθύνη,

για ‘να τόπο που ‘χει γίνει,

χιλιοτρύπητο λαήνι.

 

Γύρω του, σωρός κρετίνοι

και ρεπόρτερ αρλεκίνοι,

με ψυχή που τρεμοσβήνει,

μας ψεκάζουν πτωμαΐνη.

 

Όχλος όσια προδίνει,

σούβλες πίνει για μορφίνη,

με σκυλιά, γατιά ξεδίνει,

στη ντροπή τα μάτια κλείνει,

 

και 300 μανδαρίνοι,

τίγκα στη μελατονίνη

τζάμπα τάζουν βαζελίνη.

 

ΝAΛ

 

 

 

 

Έγκλημα

01/03/2023

 

Η στάση φίλε που ‘κανες

σε κάθε εικονοστάσι,

αν μη τι άλλο, θα έπρεπε,

να σε προϊδεάσει,

πως μαύρη αράχνη ξαγρυπνά,

για να σε ξεκοιλιάσει.

Σκοτώστε την αράχνη αυτή,

προτού ξεχειμωνιάσει.

ΝΛ