Η Ελλάδα στις εκβολές όλων των ιστορικών παραδόσεων – Αδύνατο να βγάλεις Άκρη!

Είδα πρόσφατα την ταινία  ‘’HONOUR’’ του 2014, που αναφέρεται στην περίπτωση των ενδοοικογενειακών ''εγκλημάτων τιμής’’ στις ισλαμικές κοινωνίες (ακόμα και το κέντρο του Λονδίνου). Όποιος δεν έχει δει την ταινία, δεν θα καταλάβει τι εννοώ με τα παρακάτω.

Αυτό που με ’’ταρακούνησε’’ και γι αυτό αναφέρομαι σε αυτό, είναι ότι αναγνώρισα στην ταινία, οικείους (σε μένα) χαρακτήρες και  αντιλήψεις. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον αποτελούμενο από Έλληνες (και αυτό μπορώ εμπειρικά να το υποστηρίξω), που όλη τους η ζωή ορίζεται από κώδικες τιμής και περί δικαίου αντιλήψεις εντελώς ‘’ισλαμικού’’ τύπου (ακόμα κι αν αυτοί ως άτομα αναγνωρίζονται από το περιβάλλον τους ως υποδείγματα χριστιανών)!  Και αναρωτιέμαι πόσο κακό μας έκανε αυτή η επί αιώνες υποδούλωση μας στο μωαμεθανικό ζυγό!

Πόσοι αιώνες πρέπει να περάσουν για να απαλλαγούμε επιτέλους;

Έτσι ερμηνεύεται άραγες  η μεγάλη τηλεθέαση των τουρκικών σήριαλ; Αναγνωρίζουμε εκεί τα πρότυπά μας; (αλίμονο!).

Υπάρχει βέβαια και η σύγχρονη Ελλάδα, γέννημα θρέμα της Δύσης  και επίσης  χωρισμένη σε στρατόπεδα, ‘’συντηρητικοί καπιταλιστές’’ , ‘’προοδευτικοί αριστεριστές’’ (!) 

Ίσως έτσι να δικαιολογείται η '’ρήξη’’ και τα ‘’άκρα’’ (που πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν), στην ελληνική κοινωνία. Ρήξη μεταξύ τριών άκρων και όχι δύο (άκρων  ισοσκελούς  τριγώνου) ‘’Καπιταλιστικής αθεο-προτεσταντικής Δύσης’’,  ‘’Προοδευτικής  αθεο-αριστεριστικής  Δύσης’’ και ‘’Ισλαμοχριστιανικής  Ανατολής’’.  Ρήξη μεταξύ των  χειρότερων ‘’δυτικών’’  και ’’ανατολίτικων’’ προτύπων. Τώρα γίνεται κατανοητή η πολιτισμική ταύτιση στα μάτια του Samuel Huntington, της ορθόδοξης ανατολικής κουλτούρας με το ισλάμ (Clash of Civilizations).

Σε όλα τα παραπάνω θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμα.  Μέσα μου είχα πεισθεί ότι για τα σύγχρονα δεινά της πατρίδας μας ευθύνεται η εγκαθίδρυση (με τη βία), ενός δυτικού τύπου κράτους (Βαυαροκρατία), αντίθετο με τις ανάγκες και ιδιοσυγκρασία του ελληνικού λαού. Ενός λαού που διατηρούσε μέχρι τότε τη Ρωμαϊκότητα του (αυτό δηλαδή που υποστηρίζεται από πλήθος διανοουμένων). Τώρα αναρωτιέμαι αν είχαμε την δυνατότητα άλλης επιλογής. Μετά από τόσους αιώνες συγχρωτισμού με το ''ισλάμ’’! Είχε διατηρηθεί  ίχνος ρωμαϊκότητας, ελληνικότητας αν θέλετε (όχι ως ευσεβής πόθος, αλλά στο ‘’είναι’’ μας); Διατηρούνταν η ελληνικότητα (από ικανή μάζα ατόμων), έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα επανασυγκρότησης  της κοινωνίας στα ''βυζαντινά’’  πρότυπα;  Ή είχε μεταλλαχθεί  η ελληνικότητα σε κάτι άλλο; ''Ισλαμοελληνικότητα’’ ή ακόμα καλύτερα, ''ισλαμοχριστιανικότητα’’;

Με τι στοιχειά παλεύουμε οι άμοιροι ! Η σημερινή Ελλάδα ένα μίγμα ισλαμικής, καθολικής , προτεστάντικης , αθειστικής και ορθόδοξης κουλτούρας. Που να βγάλεις άκρη!

Όπως λέει και ο Θεόδωρος Ζιάκας, «...Η ταυτότητα του σημερινού Έλληνα περιλαμβάνει μέσα της, τις εκβολές όλων των ιστορικών παραδόσεων και τάσεων που χαρακτηρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό. Μπορεί να βρεί πχ κανείς, τον ραγιά μέσα στον σύγχρονο Έλληνα. Τον άνθρωπο ο οποίος, δεν μπορεί να αυτοκυβερνηθεί. Μπορεί ακόμα να βρεί το αρχαιοελληνικό άτομο. Μπορεί να βρεί επίσης το βυζαντινό πρόσωπο. Άσχετα αν είναι σαν καπνισμένη αγιογραφία χωρίς ενέργεια στην καθημερινή ζωή. Μπορεί δηλαδή να βρει ψηφίδες από όλα τα στάδια απ' όλες τις διαδρομές, του ελληνικού πολιτισμού. Αλλά να τα βάλει στη σωστή συγχρονική τους ή διαχρονική τους διάσταση, είναι ένα δύσκολο και πολύ επίπονο έργο..»

Τελικά όσες αναλύσεις και να διαβάσει κανείς, η εμπειρία θα αποτελεί ένα από τα πιο αξιόπιστα κριτήρια αληθείας, αν βέβαια μπορέσουμε να την ''καθαρίσουμε’’ από συναισθηματισμούς και ιδεολογίες. 

ΝΑΛ