Χρήση γλώσσας με πρόθεση - ή περί ομοφοβίας;

Κάποτε, κάποιος σε μία συζήτηση με χαρακτήρισε ομοφοβικό. Δεν ήξερα τον όρο και προσπάθησα να τον ερμηνεύσω αναλύοντας τις δύο λέξεις που τον συνθέτουν.

1η προσπάθεια ερμηνείας :

Όμο - φοβία. Όμοιο - φοβία. Φοβία δηλαδή σε κάτι (ή κάποιον) όμοιο με μένα. Εξακολουθούσα να μην καταλαβαίνω! Με κατηγορεί λοιπόν ο συνομιλητής μου ότι φοβόμουν κάποιον που είναι ομο - φυλόφιλος, επειδή,

     α. είμαι κι εγώ ομοφυλόφιλος, ή 
     β. φοβάμαι μην τυχόν γίνω και εγώ

Μα αν είμαι, δεν θα τόξερα. Δεν θάξερα δηλαδή ότι ελκύομαι από άνδρες; (άλλο αν το παραδεχόμουν ή όχι).Προς το παρόν τουλάχιστον δεν ελκύομαι από άνδρες.

Η δεύτερη περίπτωση (το να φοβάμαι μήπως γίνω κι εγώ, γι αυτό και ''φοβάμαι'' τους ομοφυλόφυλους), πόσο μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή;

2η προσπάθεια ερμηνείας :

Hοmo - φοβία. Φοβία στο ''ανθρώπινο''. Aπλά δεν ισχύει, διότι τότε η λέξη ομοφοβία θα συμπεριελάμβανε δυνητικό φόβο σε κάθε άνθρωπο. Υπάρχει δε και ο όρος heterophobia (έτεροφοβία, φοβία στο ετερόφυλον), που ξεκαθαρίζει οριστικά την ερμηνεία του ''Homo'' ως ''Όμο'' (ομοειδής-όμοιος).

3η προσπάθεια ερμηνείας :

Homo (sexual) - φοβία. Φοβία για τους ομοφυλόφιλους ... (σχετίζεται με το φόβο μετάδοσης, της ''νόσου'' και απαξίωσης των πατροπαράδοτων κοινωνικών θεσμών). Κι άλλες κοινωνικές ''παρεκλίσεις'' υπάρχουν, όμως δεν χρησιμοποιούμε το όρο ''φοβία'' γι αυτές! Δε λέμε δηλαδή ναρκοφοβία, πορνοφοβία, εβραιοφοβία κλπ. Ως εκ τούτου, απορρίπτεται κι αυτή.

Επίσης.

Η φοβία είναι μια διαταραχή άγχους και ψυχιατρική ασθένεια (ο ομοφοβικός δηλαδή απ'ευθείας κατατάσσεται στους ασθενείς), όχι περιφρόνηση ή αποστροφή για κάτι. Πουθενά, κλινικός ορισμός για τη φοβία, δεν αναφέρεται σε διακρίσεις ή αποστροφή.

Καταλήγουμε λοιπόν στη διαπίστωση ότι ο όρος ομοφοβία, στερείται λογικότητας.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί καθιερώθηκε παγκοσμίως μία αλογική (και επιπλέον μη-επιστημονική) λέξη;

Δεν μπορώ να βγάλω άλλο συμπέρασμα. Νομίζω ότι ο όρος είναι η τεχνηέντως επεξεργασμένος (και κοινωνικά επιβεβλημένος), έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει ακόμα κι όποιον έχει έστω και ελάχιστα αρνητική στάση ή γνώμη απέναντι στην ομοφυλοφιλία, ενώ αντίθετα ενδυναμώνει τους ομοφυλόφιλους και τους υποστηρικτές τους, υπονοώντας ταυτόχρονα ότι είναι και σε θέση αδυναμίας.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα με αυτόν τον ορισμό, είναι η επιτηδευμένη χρήση της γλώσσας προς εξυπηρέτηση μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ατζέντας.

ΝΑΛ