Διαφορετικότητα και Σαρκασμός

Αφού τα πολιτισμένα έθνη κόπτονται τόσο για την προστασία της ''διαφορετικότητας'' (όπως η έννοια αυτή έχει αμβλυνθεί, δηλαδή φυλή, αναπηρία, ομοφυλοφιλία, θρησκεία, κουλτούρα, κλπ), κάνω τις παρακάτω συνειρμικές σκέψεις.

    Εφόσον η διαφορετικότητα

    1.  Άλλες φορές είναι επιλογή και άλλες όχι,
    2. Άλλες φορές επιβαρύνει άλλους (άτομα ή κοινωνία), άλλες όχι,
    3. Άλλες φορές αναφέρεται σε άτομα, άλλες φορές σε κοινωνίες,
    4. Άλλες φορές παρανομεί, άλλες όχι (ανάλογα με την κοινωνία αναφοράς),
    5. Αποτελεί μειονότητα στο σύνολο που ανήκει, που είναι όμοιο,
    6. Δεν αντιμετωπίζεται ως μίασμα και παράσιτο,
    7. Δεν αντιμετωπίζεται ως παράνομη,
    8. Δεν εγκαταλείπεται, αλλά αντιθέτως περιθάλπεται,
    9. Δεν χλευάζεται αλλά νομιμοποιείται, θωπεύεται, πολλάκις δε αποτελεί πρότυπο.

Για ποιο λόγο λοιπόν, να μην θεωρήσουμε (στην ίδια βάση του σεβασμού και της ισότητας), ότι η ελλαδική κοινωνία πρέπει να τύχει αναλόγου αντιμετώπισης, ως κοινωνία κατεξοχήν διαφορετική (όπως κατά κοινή ομολογία διαδηλώνεται στας Ευρώπας);
Tουτέστιν, διαγραφή όλου του χρέους και δανεισμό στο διηνεκές!
Σεβασμός στην ιδιαιτερότητα!

ΝΑΛ