Η λιμοκτονία μέσα στον Παράδεισο
''Αυτό! δεν σου λέει κανείς για το κακό....Το παρουσιάζουν σαν δυο σαφώς διακριτά μονοπάτια με φωτεινές πινακίδες να σου δείχνουν τον δρόμο: αμαρτία, εξιλέωση. Λένε ότι ο Αδάμ και η Εύα ήξεραν ότι μπορούσαν να φάνε οποιονδήποτε καρπό στον Παράδεισο, εκτός από έναν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι το κακό έρχεται όταν η ενάρετη οδός είναι τόσο αφανής... που φαίνεται πως έχεις μόνο μία διέξοδο. Στην πραγματικότητα, μάλλον έφαγαν το μήλο επειδή πεινούσαν σαν λύκοι και ήταν ο πρώτος καρπός που είδαν.''
''The truth is Adam and Eve
probably grabbed that apple
because they were fucking starving,
and it was the first tree they saw.''
[OZARK S02 E07 (00:23:27)]
Σχόλιο δικό μου:
Η σειρά θα μπορούσε να ‘’διαβαστεί’’ ως μια δραματοποιημένη υπόθεση εργασίας που δείχνει σε ποιο σημείο μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, κάνοντας συνεχώς ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΑΘΩΕΣ παραχωρήσεις στα πιστεύω, τις αρχές και τις αξίες του.
Αυτός που δικαιολογεί κάθε ΜΙΚΡΗ απόκλιση από αρχές και αξίες όπως αυτές έχουν θεσπιστεί από την πολιτισμένη ανθρωπότητα, προκειμένου να καταξιωθεί στην κοινωνία που ζει, διογκώνοντας έτσι το ναρκισσισμό του, φτάνει στο σημείο, να μη μπορεί να θέλει να επιλέξει. Χάνει το αυτεξούσιο.
Μονόδρομος η λιμοκτονία.
Και η δικαιολογία πάντα η ίδια.
Ο Αδάμ και η Εύα πιθανότατα δεν είχαν άλλη επιλογή. Ήταν ξελιγωμενοι, πεινασμένοι.
Το ερώτημά είναι γιατί έφτασαν στο σημείο αυτό.
Δεν είχαν όλα τα καλά του Θεού;
Δεν είχαν μπροστά στα πόδια τους όλες τις επιλογές;
Γιατί δεν προτίμησαν ένα άλλο εξαίσιο καρπό από άλλο δέντρο του παραδείσου;
Πως έχασαν τη δυνατότητα να θέλουν να επιλέγουν;
Πως βρέθηκαν λιμοκτονούντες μέσα στον παράδεισο;
Ήταν μια ανωριμότητα της στιγμής;
Αν ναι, γιατί δεν σήκωσαν την ευθύνη της πράξης τους;
Μήπως είχαν κάνει κι άλλες μικρές παραχωρίσεις πριν;
Η Βιβλική αφήγηση δεν μας δίνει τέτοιες πληροφορίες.
Δεν είναι όμως απίθανο αυτό το σενάριο. Ίσα ίσα το αντίθετο.
Επιβεβαιώνεται άλλωστε από μυριάδες Αδάμηδες και Εύες έκτοτε.
ΝΑΛ