Προσφυγικό και μεταναστευτικό - ΜΥΘΟΙ και πραγματικότητα

Όσο αφορά στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, με εστίαση στην Ελλάδα και ταυτόχρονη αναφορά στην ευρύτερη εικόνα της ΕΕ, γνώριζα εξαρχής ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύνθετο θέμα, με την κύρια δυσκολία να έγκειται στην έλλειψη επαρκών και συγκρίσιμων στοιχείων – κάτι που θα φανεί στη συνέχεια.

 

Για λόγους αξιοπιστίας, εστιάζω στα πιο πρόσφατα δεδομένα (2024), ένα έτος που θεωρείται ενδεικτικό για τις τάσεις που διαμορφώνονται.

 

Σημείωση: όταν αναφέρομαι σε παράτυπους/παράνομους μετανάστες, εξαιρώ πολίτες από χώρες της ΕΕ και τα Δυτικά Βαλκάνια (Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.ά.), καθώς δεν εντάσσονται στην εικόνα που έχουμε κατά νου όταν μιλάμε για το «μεταναστευτικό».

 

Όλα τα στατιστικά προέρχονται από επίσημες πηγές (εθνικές αρχές, ΕΕ, διεθνείς οργανισμούς). Ορισμένα ποσοστά και αριθμητικές εκτιμήσεις αποτελούν δική μου ανάλυση, βασισμένη σε αυτά τα δεδομένα. Είναι ανοικτά σε συζήτηση και διόρθωση.

 

Αν κάπου μου έχει ξεφύγει κάτι ουσιώδες, παρακαλώ θέστε το ως ερώτημα για να κάνω σχετικό update.

 

Αρχικά λοιπόν και πριν να μπούμε στο κυρίως θέμα, ας δούμε λίγο τους αριθμούς, τις εθνικότητες, το φύλο, τις τάσεις, τις χώρες υποδοχής και προορισμού.

 

Αμέσως μετά θα πάμε στους ‘’Μύθους και πραγματικότητα’’

 

Ελλάδα (2024): καταγράφηκαν 60.000 μετανάστες, από τις χώρες, Συρία 20000, Αφγανιστάν 14000, Αίγυπτος 7000, Τουρκία 3300, Ερυθραία 2.000, Παλαιστίνη 2.000, Σουδάν 1500, Ιράκ 1500, Υεμένη 1400, Σομαλία 1360, λοιπές χώρες 7000

 

Ιταλία (2024): καταγράφηκαν 66.000 μετανάστες, από τις χώρες Μπαγκλαντές 14000, Συρία 12500, Τυνησία 8000, Αίγυπτος 4500, Γουινέα 3500, Πακιστάν 3500, Ερυθραία 2200, Σουδάν 2100, Μάλι 1800, Γκάμπια 1600, Λοιπές χώρες 13000.

 

Ισπανία (2024) καταγράφηκαν 25.000 μετανάστες, από τις χώρες, Mαρόκο 6500, Αλγερία 5200, Μάλι 5000, Σενεγάλη 2700, Γουινέα 2500, Côte d'Ivoire1000, Γκάμπια 500, Μαυριτανία 500, Λοιπές Χώρες 900.

 

Γαλλία (2024), καταγράφηκαν 70000 μετανάστες που διέσχισαν παράνομα τη Μάγχη, με προορισμό την Αγγλία.

 

Ανατολικά σύνορα της ΕΕ καταγράφηκαν περίπου 30000 μετανάστες (μπήκαν και 4,4 εκατομμύρια Ουκρανοί αλλά δεν θα τους υπολογίσω εδώ), Συρία 5000, Αφγανιστάν 2000, Λοιπές Χώρες 2400

 

Επιστράφηκαν (2024) στις χώρες τους 120.000 άτομα.

Από τη Γερμανία (15.000), Γαλλία (15.000), Σουηδία (10.000), Ελλάδα (3.500, εκ των οποίων οι 1800 ήταν Αλβανοί). Για τις άλλες χώρες δεν υπάρχουν στοιχεία.

 

Μέσο κόστος ανά επιστρεφόμενο άτομο: 3.000–4.000 €

Συνολικό κόστος επιστροφών: > 250 εκατ. €

 

Τελικοί προορισμοί (2024)

Γερμανία (με 230.000 αιτ. ασύλου), 

Αγγλία (με 110.000 αιτ. ασύλου)

Γαλλία (με 130.000 αιτ. ασύλου)

Ισπανία (με 164.000 αιτ. ασύλου)

Ιταλία (με 150.000 αιτ. ασύλου)

Ολλανδία (με 35.000 αιτ. ασύλου)

Αυστρία (με 25.000 αιτ. ασύλου)

Ελλάδα (με 70.000 αιτ. ασύλου)

 

Σύνολο αιτημάτων ασύλου το 2024 στην ΕΕ (+ Αγγλία), 1.000.000 με Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία να καλύπτουν το 90%.

 

Μπορούμε ασφαλώς να συμπεράνουμε ότι εφόσον 

• ο συνολικός αριθμός των καταγεγραμμένων μεταναστών είναι περίπου 230.000 και των αιτούντων άσυλο, περίπου 1.000.000 και,

• το 90% των μεταναστών αιτείται άσυλο,

ΤΟΤΕ, οι παράνομα εισερχόμενοι, είναι τουλάχιστον 5πλάσιοι των καταγεγραμμένων. 

 

Μπορούμε ακόμα να καταλήξουμε στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι οι επιστροφές <10% των εισερχομένων.

 

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, εφόσον καταγράφηκαν 60-70.000 εισερχομένων στην Ελλάδα, τότε ο πραγματικός αριθμός είναι 300-350.000, παρανόμως εισελθόντων το 2024.

 

Εάν η Γερμανία κατέγραψε 21000 αιτούντες ασύλου που πρώτα είχαν καταγραφεί στην Ελλάδα, τότε το 30% των εισερχομένων στην Ελλάδα, συνέχισε για Γερμανία και το υπόλοιπο 30% για Ολλανδία, Αγγλία, Βέλγιο, Αυστρία. Οπότε από τον ‘’πραγματικό’’ αριθμό των 300- 350.000 εισερχομένων στην Ελλάδα, οι 180-210.000, συνέχισαν για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Το 2024 δηλαδή παρέμειναν δηλαδή στην Ελλάδα περίπου 70-100.000 παράνομοι μετανάστες, οι οποίοι κι αυτοί ενδεχομένως αναζητούν ευκαιρία για να μεταβούν σε χώρες της Ευρώπης.

 

Δική μου εκτίμηση με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία. 

Συνολικά στην Ελλάδα διαβιούν σε καθεστώς ανατροφοδότησης (εισερχόμενοι-εξερχόμενοι), 850.000 παράνομοι μετανάστες.

Εκ των οποίων περίπου 530.000 είναι άνδρες, 220.000 γυναίκες και 100.000 παιδιά (όπως θα τεκμηριώσω παρακάτω).

Οι θεωρούμενοι ‘’μη ενσωματούμενοι’’ μπορεί να θεωρηθούν οι 200.000 (2% του Ελληνικού πληθυσμού), όπως θα τεκμηριώσω παρακάτω.

 

Μετά από αυτή την εισαγωγή στους αριθμούς, ας πάμε στους μύθους και την πραγματικότητα, ειδικά για την Ελλάδα.

 

‘’Γιατί μεταναστεύουν παράνομα κι όχι νόμιμα;’’ – Μύθοι και πραγματικότητα

 

Οι περισσότεροι παράνομοι μετανάστες δεν έχουν πρόσβαση σε νόμιμα μέσα για να ζητήσουν άσυλο, ή να μετοικήσουν. Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης και η Ελλάδα δε δίνουν τουριστικές, ή άλλες βίζες, ενώ οι Πρεσβείες απορρίπτουν  σχεδόν όλες τις αιτήσεις από φτωχές, ή ασταθείς χώρες. Δεν υπάρχουν επίσης νόμιμα κανάλια για να ζητήσει κάποιος άσυλο, ή προστασία από απόσταση. Πρέπει να πατήσει σε έδαφος της ΕΕ για να ζητήσει άσυλο. Επίσης δεν υπάρχει νόμιμη μεταναστευτική οδός για φτωχούς ή ανειδίκευτους, εφόσον η ΕΕ δεν δέχεται μετανάστες χωρίς ειδικά προσόντα ή επαγγελματική εξειδίκευση.

 

‘’Γιατί οι περισσότεροι μετανάστες είναι άνδρες;’’ – Μύθοι και πραγματικότητα

 

Το ποσοστό είναι όντως 70% άρρενες 30% θήλυ, με τα παιδιά να είναι το 25% του συνόλου. Από το ποσοστό των ανήλικων (25%), το 4% είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι. Από τους οποίους οι μισοί ψεύδονται στην κατά δήλωση ηλικία τους. Οπότε το 25% των ανήλικων μειώνεται σε 23%, δεδομένου ότι οι συνοδευόμενοι ανήλικοι, είναι με τις οικογένειές τους και πολλές φορές έχουν στοιχεία ταυτότητας. Όμως καλό θα ήταν και στα συνοδευόμενα παιδιά, να υπολογίσουμε ένα ποσοστό ψευδών εκτιμήσεων της τάξης του 30%. Άρα, θεωρείται ασφαλές εάν πούμε ότι το συνολικό ποσοστό των παιδιών είναι της τάξης του 15% του συνόλου των παράνομων μεταναστών.

 

Η πλειονότητα των παράτυπων μεταναστών (κυρίως από το Αφγανιστάν αλλά και άλλες χώρες) είναι πράγματι νέοι άνδρες, για πρακτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, όπως:  

 

Είναι σωματικά πιο ικανοί για το δύσκολο ταξίδι. Οι διαδρομές της παράτυπης μετανάστευσης είναι εξαιρετικά επικίνδυνες, με πορείες εκατοντάδων χιλιομέτρων, διέλευση ποταμών, ναρκών, σύνορα με φρουρούς, συνθήκες πείνας, βίας, κακοποίησης ή κράτησης. Οι νέοι άνδρες θεωρούνται πιο ικανοί σωματικά και ψυχικά να αντέξουν τέτοιες συνθήκες, σε αντίθεση με γυναίκες, παιδιά ή ηλικιωμένους. Επίσης, άλλοι λόγοι είναι οικονομικοί λόγοι (στέλνουν χρήματα πίσω). Συχνά, μια οικογένεια μαζεύει ό,τι χρήματα έχει και επενδύει σε ένα άτομο (συνήθως τον νεότερο άνδρα) για να μεταναστεύσει. Αν καταφέρει να φτάσει στην Ευρώπη, μπορεί να βρει δουλειά. Στη συνέχεια στέλνει εμβάσματα στην οικογένεια. Ίσως αργότερα τους φέρει μέσω οικογενειακής επανένωσης. Άλλος λόγος είναι η αποφυγή στρατολόγησης, ή δίωξης. Πολλοί νέοι άνδρες φεύγουν για να μην στρατολογηθούν υποχρεωτικά από τους παραστρατιωτικές ή άλλες ένοπλες ομάδες. Επίσης για να μην διωχθούν για πολιτικούς λόγους (π.χ. πρώην στρατιώτες, μεταφραστές, ακτιβιστές). 

 

Οι οικογένειες δυσκολεύονται να φύγουν. Η μετανάστευση μιας ολόκληρης οικογένειας κοστίζει πολύ περισσότερο και είναι πολύ πιο επικίνδυνη (ειδικά για μικρά παιδιά) και έχει λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Γι’ αυτό συχνά πρώτα μεταναστεύει ένας άνδρας και μετά προσπαθεί να φέρει την υπόλοιπη οικογένεια με νόμιμο τρόπο.

 

Οι διακινητές και κυκλώματα προτιμούν “εύκολους” επιβάτες. Προτιμούν άτομα χωρίς μικρά παιδιά ή άτομα με ειδικές ανάγκες, που μπορούν να περπατούν/κρύβονται για ώρες. Που πληρώνουν γρήγορα και υπακούν χωρίς αντιρρήσεις. 

 

Περισσότεροι άνδρες που μεταναστεύουν είναι Αφγανοί, λόγω πολέμου, καταπίεσης, φτώχειας. Έπειτα έρχονται οι Πακιστανοί, λόγω οικονομικής μετανάστευσης και εργάζονται στη γεωργία/κατασκευές. Οι Μπαγκλαντεσιανοί  μεταναστεύουν λόγω φτώχειας, προς ανεύρεση εργασίας. Οι Μαροκινοί, Τυνήσιοι, Αλγερινοί, οι περισσότεροι άνεργοι, ψάχνουν για καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Οι Κούρδοι (π.χ. από Ιράκ, Ιράν, Συρία) μεταναστεύουν λόγω πολιτικών διώξεων ή στρατολόγησης. 

 

Περισσότεροι που μεταναστεύουν οικογενειακώς, το κάνουν λόγω πολέμου και με πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών. Είναι κυρίως Ιρακινοί (κυρίως σιίτες ή χριστιανοί). Πιο μικτά ρεύματα, ειδικά προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας αποτελούν οι Σουδανοί (κυρίως από Νταρφούρ), λόγω εθνοτικής βίας. Επίσης είναι και οι Ιρανοί για διάφορους λόγους, όπως πολιτικοί πρόσφυγες, ΛΟΑΤΚΙ, γυναίκες.

 

‘’Όλοι είναι μουσουλμάνοι’’ – Μύθοι και πραγματικότητα

 

Ναι, οι περισσότεροι παράνομοι μετανάστες είναι μουσουλμάνοι, αλλά αυτό εξηγείται γεωπολιτικά και όχι επειδή το Ισλάμ “παράγει μετανάστες”. Οι θρησκευτικές μειονότητες (Χριστιανοί κ.λπ.) που φεύγουν από τις ίδιες περιοχές είναι αριθμητικά πολύ λιγότερες, γιατί ήδη είναι μειονότητες στις χώρες προέλευσης και είναι ως κάτωθι:

Μουσουλμάνοι: ~60–65 % (Σύριοι, Αφγανοί, Μάλι/Σενεγάλη, Τουρκία/Μαρόκο κ.λπ.)

Χριστιανοί: ~20–25 % (Βενεζουέλα, Κολομβία, Αφρικανικές κοινότητες)

Άλλοι / μη θρησκευόμενοι: ~10–15 % Περιλαμβάνονται, Ινδουιστές (π.χ. Μπαγκλαντές) και μη θρησκευόμενοι.

 

Επίσης, δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι ‘’σκληροπυρηνικοί’’. 

Συνολικά, 60–70 % των μουσουλμάνων αιτούντων προέρχονται από κοσμικά κράτη, όπως η Τουρκία, το Ιράκ, Σουδάν, η Τυνησία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, Γουινέα, Μάλι, Γκάνα, Μπαγκλαντές, και ημι-κοσμικά όπως η Αίγυπτος, Αλγερία, η Μαλαισία, το Μαρόκο, ενώ μόνο το ~10–15 % από θεοκρατικά (κυρίως Αφγανιστάν το οποίο όμως ‘’εξάγει’’ κοσμικούς μετανάστες). Το υπόλοιπο (~15–25%) προέρχεται από χώρες διαφορετικού πολιτικού χαρακτήρα, κυρίως κοσμικές με τοπικές θρησκευτικές επιρροές. Ακόμα και το θεοκρατικό Ιράν ‘’εξάγει’’ κι αυτό κοσμικούς μουσουλμάνους.

Επομένως το ποσοστό των ‘’μη ενσωματούμενων’’ στις δυτικές κοινωνίες μουσουλμάνων, δύναται να μειωθεί στο 30% των μεταναστών.

 

‘’Οι παράνομοι μετανάστες είναι απειλή για την Εθνική Ασφάλεια’’ – Μύθοι και πραγματικότητα.

 

Ο κίνδυνος υπάρχει, αλλά αφορά μια μικρή μειοψηφία και συχνά υπερβάλλεται στη δημόσια συζήτηση για πολιτικούς λόγους. Η πλειοψηφία των μεταναστών δεν έχει καμία σχέση με ακραίους, ή υπηρεσίες πληροφοριών. Πρόκειται για ανθρώπους που φεύγουν από πολέμους, φτώχεια ή αυταρχικά καθεστώτα. Σε πολλές χώρες (όπως η Γαλλία και η Γερμανία) γίνεται ενδελεχής έλεγχος ταυτότητας και προέλευσης όσων μπαίνουν, με αποτέλεσμα την μείωση κινδύνου, όπως και καταγραφής και εκτίμησης του κινδύνου. Επίσης, ο κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια της Ελλάδας, προέρχεται κυρίως από την Τουρκία και από άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι από χώρες της Αφρικής, ή της Ασίας.

 

‘’Οι παράνομοι μετανάστες αλλοιώνουν των πληθυσμό’’ – Μύθοι και πραγματικότητα

 

Όντως υπάρχει δημογραφική πίεση σε μικρά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (π.χ. Λέσβο, Χίο, Κω, Σάμο), εφόσον η μαζική εγκατάσταση μεταναστών σε καταυλισμούς προκαλεί αναλογικά τεράστια πληθυσμιακή πίεση. Όμως οι πληθυσμοί μένουν εκεί για περιορισμένο χρονικό διάστημα και επίσης, το δημογραφικό πρόβλημα και η ερήμωση της επαρχίας, είναι γεγονός και χωρίς την ύπαρξη μεταναστών. Ίσως η ευθύνη λοιπόν να μη βαρύνει τους πχ 1000 μετανάστες που εγκαταστάθηκαν σε μια περιοχή, αλλά μια διαχρονική εθνική πολιτική που ανάγκασε 30.000 Έλληνες να εγκαταλείψουν την ίδια περιοχή.

 

‘’Οι παράνομοι μετανάστες αλλοιώνουν την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, λόγω της υπεργεννητικότητας, της σύγκρουσης πολιτισμών’’ – Μύθοι και πραγματικότητα 

 

Παρά τις αφίξεις, οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα παραμένουν ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού (εκτιμάται γύρω στο 3-4%, πολλοί εκ των οποίων είναι περαστικοί με στόχο τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη). Η ουσιαστική αλλοίωση προϋποθέτει εκατομμύρια νέες αφίξεις και μονιμοποίηση τους.  

Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ λιγότερο ανεκτική από δυτικοευρωπαϊκές και δεν ενσωματώνει εύκολα αλλοεθνείς και αλλόθρησκους. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι εύκολο οι μετανάστες να ριζώσουν και να αλλάξουν τον πολιτισμικό χαρακτήρα.

 

Οι μουσουλμάνοι μετανάστες δεν είναι μια ομοιογενής κοινότητα με κοινό σχέδιο “ισλαμοποίησης”. Στην πλειονότητά τους ενδιαφέρονται για οικονομική επιβίωση ή για να φύγουν προς άλλες χώρες. 

 

Επίσης όπως είπαμε παραπάνω, αποτελούν το 30% του συνόλου των ροών. Δηλαδή στην Ελλάδα μένει το 1-3% του πληθυσμού της Ελλάδας είναι  μουσουλμάνοι μετανάστες. Αυτό το ποσοστό, δεν δικαιολογεί αλλοίωση.

 

Σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι η ιστορία δείχνει αργές αλλαγές. Στην Ευρώπη όπου οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί έχουν αυξηθεί, η πολιτισμική αλλοίωση δεν είναι αυτόματη. Υπάρχουν προσαρμογές, αλλά και αντιδράσεις που ενισχύουν τις εθνικές ταυτότητες.

 

Και το σημαντικότερο είναι ότι ‘’κάθε κάστρο, αλώνεται εκ των έσω’’. Οι Έλληνες, εάν κρατήσουν την ταυτότητά τους, κανείς δεν μπορεί να την υπονομεύσει.

 

Επίσης, δεν είναι ισχυρό το επιχείρημα της ‘’θρησκευτικής αλλοίωσης’’, όταν ήδη μόνο το 4% των Ελλήνων εκκλησιάζεται τις Κυριακές. Η θρησκευτική αλλοίωση, δηλαδή δεν μπορεί να γίνει σε έναν ήδη θρησκευτικά αλλοιωμένο πληθυσμό, από το 1-3% του μουσουλμανικού στοιχείου το οποίο κι αυτό, είναι ως επί τω πλείστο κοσμικό και θρησκευτικά αλλοιωμένο.

‘’Στέγαση, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επιδόματα που δίνονται σε μετανάστες’’ – Μύθοι και πραγματικότητα

 

Επιδόματα

Οι ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ και αιτούντες ΑΣΥΛΟ μπορούν να συμμετέχουν σε προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης, όπως τα προγράμματα κάρτας σίτισης ή επιδομάτων ενοικίου, που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ ή διεθνείς οργανισμούς.

Για τους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ μετανάστες, τα επιδόματα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να λαμβάνουν προσωρινή στήριξη μέσω ΜΚΟ.

Η Ελλάδα  από πέρσι, έχει αναστείλει την καταβολή οικονομικής βοήθειας των 75 ευρώ/ΜΗΝΑ, ακόμα και στους αιτούντες άσυλο. Συνεπώς στην Ελλάδα, κανείς δε λαμβάνει επιδόματα.

 

Στέγαση

Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ): Παροχή προσωρινής στέγασης.

Δομές φιλοξενίας: Υπάρχουν και άλλες δομές φιλοξενίας που λειτουργούν σε συνεργασία με ελληνικές αρχές και ΜΚΟ, για τη στήριξη μεταναστών και προσφύγων σε όλη τη χώρα.

Προγράμματα ενοικίασης κατοικιών: Για ευάλωτες κατηγορίες (μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα με αναπηρία), παρέχεται στέγαση μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων ενοικίασης, όπως το πρόγραμμα HELIOS. Το πρόγραμμα αυτό παρέχει επιδότηση ενοικίου σε ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ που έχουν αναγνωριστεί και πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια. Ωστόσο, μόνο το 52% των δικαιούχων (Συνολικά, σχεδόν 10.000 νοικοκυριά) έχουν λάβει στήριξη στέγασης από το 2019 έως τον Ιανουάριο του 2024 και κατάφεραν να επωφεληθούν από αυτή την επιδότηση, κυρίως λόγω των αυστηρών κριτηρίων και της ανάγκης για προκαταβολή ενοικίου. Σήμερα, περίπου 3.000 μεμονωμένα άτομα λαμβάνουν ενεργή επιδότηση. Τα προγράμματα στέγασης δεν απευθύνονται σε παράνομους μετανάστες χωρίς άδεια, ούτε σε αιτούντες άσυλο που δεν έχουν βρει ακόμα αναγνωριστική απόφαση. Ούτε σε άτομα που δεν διαμένουν σε αναγνωρισμένες δομές. Απευθύνονται ΜΟΝΟ σε αναγνωρισμένους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.

 

Σίτιση

Η σίτιση παρέχεται δωρεάν σε όσους διαμένουν σε ΚΥΤ και άλλες δομές φιλοξενίας. Ωστόσο, η ποιότητα και η ποικιλία των γευμάτων συχνά δεν επαρκούν για τις διατροφικές ανάγκες των φιλοξενούμενων. Για παράδειγμα, σε κέντρο υποδοχής στη Σάμο, διαγνώστηκαν έξι περιπτώσεις οξείας υποσιτισμού σε παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως 6 ετών, γεγονός που αποδόθηκε εν μέρει στην έλλειψη θρεπτικών τροφών λόγω της αναστολής της οικονομικής βοήθειας. Η προσωπική μου εμπειρία, το επιβεβαιώνει.

Το ημερήσιο κόστος σίτισης ανά άτομο (τρία γεύματα ημερησίως), είναι 6,8 ευρώ.

 

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

Οι ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΑΣΥΛΟ έχουν δικαίωμα σε βασική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). Ωστόσο, η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας συχνά περιορίζεται από την έλλειψη προσωπικού, την απομακρυσμένη τοποθεσία των ΚΥΤ και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Υπάρχουν επίσης προγράμματα εμβολιασμών και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης που υλοποιούνται σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς (π.χ. UNHCR, UNICEF).

Για τους ανασφάλιστους παράνομους μετανάστες, η πρόσβαση σε ορισμένες υπηρεσίες είναι περιορισμένη αλλά όχι ανύπαρκτη, ενώ έχουν αυξηθεί οι προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης.

 

‘’Οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές’’ μύθοι και πραγματικότητα.

 

Εάν ίσχυε το παραπάνω, η κυβέρνηση δε θα έκανε σκέψεις  και συμφωνίες για ‘’εισαγωγή’’ 700.000 εργατών από Αίγυπτο και Πακιστάν. Ούτε θα έμεναν κενές (σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) περίπου 120.000 θέσεις στον πρωτογενή τομέα (αγροτική καλλιέργεια, κτηνοτροφία, αλιεία κλπ.) ενώ συνολικά στον δευτερογενή και τριτογενή φτάνουν τις 170.000.

 

‘’Οι παράνομοι μετανάστες, ευθύνονται για την αύξηση της εγκληματικότητας’’ - Μύθοι και πραγματικότητα

 

Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά της ΕΑ, κι εάν αφαιρέσουμε τους Ευρωπαίους αλλοδαπούς (Αλβανούς, Ρουμάνους, Βούλγαρους), το συνολικό ποσοστό εγκλημάτων στην Ελλάδα, πραγματοποιείται από 95% Έλληνες και 5% αλλοδαπούς. Οι δε αλλοδαποί, ευθύνονται κυρίως για μικροεγκλήματα. 

«Οι μουσουλμάνοι παράνομοι μετανάστες δεν πηγαίνουν σε μουσουλμανικές χώρες αλλά προτιμούν ευρωπαϊκές» – Μύθοι και πραγματικότητα

Η εντύπωση ότι οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες και παράνομοι μετανάστες αποφεύγουν τις μουσουλμανικές χώρες και κατευθύνονται μαζικά προς την Ευρώπη είναι απολύτως λανθασμένη. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία παραμένει σε γειτονικές, κατά βάση μουσουλμανικές χώρες όπως παρακάτω.

Σύριοι:  3,6 εκατ. στην Τουρκία, 1 εκατ. στον Λίβανο, 600.000 στην Ιορδανία

Αφγανοί: 3 εκατ. στο Ιράν, 1,7 εκατ. στο Πακιστάν

Υεμένιοι: 750.000 στη Σαουδική Αραβία, 300.000 στο Ομάν

Σουδανοί: 1,2 εκατ. στην Αίγυπτο,1 εκατ. στο Νότιο Σουδάν

Συνολικά, το 85% των προσφύγων παγκοσμίως παραμένει σε γειτονικές (και συχνά μουσουλμανικές) χώρες.

 

Αναλυτικότερα παραδείγματα

Σουδάν
Η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση παγκοσμίως, με 10 εκατ. εκτοπισμένους (50% παιδιά). 3,5 εκατ. έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες, όπως το Τσαντ 1,2 εκατ. Αίγυπτος 1,2 εκατ. Νότιο Σουδάν, 1 εκατ. Αιθιοπία 75.000, Κεντροαφρ. Δημοκρατία 30.000, Λιβύη 20.000, Ουγκάντα, 37.000.

Μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες έχουν κατευθυνθεί προς την Ευρώπη τα τελευταία 2 χρόνια (εκτίμηση: ~60.000).

 

Υεμένη

4,5 εκατ. εσωτερικά εκτοπισμένοι (14% του πληθυσμού). Η μεγάλη πλειοψηφία μεταναστεύει σε αραβικές χώρες, όπως τη Σαουδική Αραβία 750.000, Ομάν 300.000, Τζιμπουτί, Σομαλία, Αίγυπτος, 60.000
 

Νιγηρία

Πληθυσμός: 220 εκατ. με 3,5 εκατ. εσωτερικά εκτοπισμένους και >500.000 πρόσφυγες διεθνώς. Παρότι χιλιάδες Νιγηριανοί μεταναστεύουν προς την Ευρώπη, το 70% παραμένει εντός Αφρικής, όπως στη Γκάνα: 300.000, στο Νίγηρα 250.000, στο Καμερούν και Ν. Αφρική 300.000.

Παράνομοι μετανάστες στις πλούσιες χώρες του Κόλπου

 

Σαουδική Αραβία: >2 εκατ. παράνομοι μετανάστες.

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Το 2020, σχεδόν 80% του πληθυσμού ήταν μετανάστες, πολλοί χωρίς χαρτιά μετά τη λήξη βίζας.

Πακιστάν: 2–3 εκατ. παράνομοι μετανάστες (Αφγανοί, Ιρανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Νιγηριανοί).

Ιράν: 2,8–3,8 εκατ. Αφγανοί, πολλοί χωρίς καθεστώς ασύλου.

Τουρκία: >3,6 εκατ. Σύριοι και δεκάδες χιλιάδες από άλλες χώρες.

 

Επίλογος.

Η παραπάνω μελέτη έγινε βιαστικά, αλλά χωρίς προκαταλήψεις, βασισμενη σε επίσημα στοιχεία μεν, αλλά όχι πλήρη. Είναι ότι καλύτερο μπορούσα να παρουσιάσω, δεδομένων των στοιχείων.

ΝΑΛ