''SOS'' - ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑ

Αγαπητοί φίλοι,

Εάν δεν κάνω τραγικό λάθος εκτίμησης της κατάστασης, τότε σήμερα, σχεδόν διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, βρισκόμαστε στην ίδια άμοιρη μοίρα που βρισκόμασταν και αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια.

Οι Έλληνες του 1821 αγωνίστηκαν ολομόναχοι εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας για την εθνική ανεξαρτησία. Η Ελλάδα θα γινόταν μεγάλη Μεσογειακή Δύναμη με συμπαγείς πληθυσμούς και φυλετική ενότητα στην ιστορικότερη γεωστρατηγική περιοχή του κόσμου. Υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για ένα ισχυρό και πρωτοπόρο έθνος: Πίστη και αποφασιστικότητα, πνευματική αφύπνιση, το δυναμικό και παγκόσμιας εμβέλειας ναυτικό, ο φυσικός πλούτος, η πολιτιστική παράδοση, η αρχαία εύκλεια – ελληνικό αγλάισμα και εγκαλλώπισμα.

Όλα όμως γκρεμίστηκαν στην άβυσσο εξαιτίας της διαφθοράς των ηγετικών ομάδων του τόπου. Ανήσυχος ο Κοραής προειδοποιούσε «πρέπει να οικοδομήσουμε το έθνος πάνω σε πέτρα ριζιμιά…»

Αυτή η χώρα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πρότυπη πολιτεία για όλο τον κόσμο. Αντίθετα, έγινε πρότυπο διαφθοράς. Αυτή είναι η τραγωδία του Ελληνισμού, όποια έννοια κι αν δίδεται στη λέξη σήμερα.

Έχουμε διερωτηθεί, τι είναι αλήθεια τα 200 χρόνια ελεύθερου πολιτικού βίου; Είναι η ιστορία 200 χρόνων πολιτικής σαπρίας, είναι ιστορία γεμάτη με ηθικά βάραθρα όπου κατρακυλούν με πάταγο η αρετή, ο πατριωτισμός, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Γιατί αυτός ο τόπος κατρακυλάει αδιάκοπα εδώ και 200 χρόνια σε ταπεινώσεις και εξευτελισμούς;

Γιατί έμεινε υποανάπτυκτος και καθυστερημένος με μόνιμη οικονομική κρίση και το φάσμα της χρεωκοπίας απειλητικό πάντοτε στον ορίζοντα, βυθισμένος στα ελλείμματα και τα χρέη;

Γιατί συρρικνώνεται ο Ελληνισμός; Τελευταίος εθνικός προμαχώνας η Κύπρος!

Γιατί η ελληνική κοινωνία φθείρεται από γενιά σε γενιά;

Η απάντηση είναι μία. ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑΣ.

Ουδεμία αυτογνωσία, ανύπαρκτη η γνώση του ιστορικού παρελθόντος, ακόμη και του πρόσφατου. Η σαθρή πολιτική ελίτ του τόπου ενοχλείται από τους σκεπτόμενους πολίτες γιατί στιγματίζουν την πολιτική διαφθορά. Καίριος ο λόγος του Σαίξπηρ, του μεγάλου ανατόμου της πολιτικής διαφθοράς. Εξομολογείται ο Καίσαρας στο Μάρκο Αντώνιο πως θέλει κοντά του ανθρώπους αναίσθητους που να κοιμούνται ήσυχα τη νύχτα. «Όχι ανθρώπους σαν τον Κάσιο. Αυτός σκέπτεται πολύ. Κι όλο διαβάζει! Τέτοιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι.»

Δυστυχώς, χωρίς τη συλλογική συναίνεση στις αρχές και τα διδάγματα που υπαγορεύει το εθνικό και πολιτιστικό παρελθόν, χωρίς τη γενική συνείδηση των αξιών που ανθοφόρησαν σε αυτόν τον τόπο, ο Ελληνισμός οδηγείται στον αυτοχειριασμό.

Όσο κι αν είναι σκληρό, ξέρουμε ότι το Ελληνικό Έθνος θεμελιώθηκε στην πολιτική διαφθορά. Οι κληρονόμοι της οθωμανικής εξουσίας εγκατέστησαν στο νεοσύστατο κράτος και την κοινωνία όλες τις απάνθρωπες συνήθειες των παλαιών αυθεντών τους. Έτσι, το δηλητήριο της ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ διαπότισε βαθύτατα το δημόσιο βίο και το κοινωνικό σώμα και έγινε καθεστώς και παράδοση.

Η διαφθορά έχει κατακυριεύσει το δημόσιο βίο. Κόμματα με φεουδαρχική νοοτροπία, ιδιοκτησία του αρχηγού. Η Βουλή θεραπαινίδα της εκτελεστικής εξουσίας, οι βουλευτές αργόμισθοι που εμφανίζονται στις συνεδριάσεις για χειροκροτήματα και κομματική απαρτία – οι «δημοπίθηκοι» του Αριστοφάνη. Οι δημοκρατικοί θεσμοί θλιβερά ράκη, η Διοίκηση απολιθωμένη, γραφειοκρατική και παχυδερμική, η Δικαιοσύνη υπονομευμένη, οι νόμοι αναξιόπιστοι. Οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες. Καθορίζουν οι ίδιοι τι είναι έντιμο και τι είναι ανήθικο. Η συνενοχή ατόμων και ομάδων υψώνει αδιαπέραστο τείχος στον έλεγχο. Και τέλος οι πολίτες έχουν εθισθεί στη δυσωδία, θεωρούν δεδομένα τα λύματα της πολιτικής.

Διαχρονικά τα λόγια του Ισοκράτη «Οι χειρότεροι εξουσιάζουν τους καλύτερους και οι πιο κουτοί τους μυαλωμένους». Είναι εξοργιστικό έγραφε ο Δημόκριτος να κυβερνάται ένας λαός από ανάξιους «χαλεπόν άρχεσθαι από χείρονος». Και τα λόγια του Ευσεβίου Καισαρείας για τον «αγαθό άνδρα»: «σπανιότατο είδος που αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση ενός λαού ή μιας πόλης όχι για λεηλασία του δημοσίου χρήματος ούτε για να δωροδοκείται, ούτε για να χρηματίζεται από τους πλουσίους, αλλά για το συλλογικό καλό»

Και το χειρότερο είναι ότι η διαφθορά της πολιτικής εξουσίας μεταδίδεται σαν μίασμα στην κοινωνία και τους πολίτες. Πολιτικοί εξαχρειωμένοι, αναίσχυντοι, αυταρχικοί, άδικοι, αρπακτικοί, παρανοϊκοί, δημιουργούν πολίτες άνομους, ιδιοτελείς, ασυνείδητους, πονηρούς, αδιάφορους, απατεώνες. Το κράτος πάντοτε «εχθρός», πάντοτε σε παγάνα, ο πολίτης φεύγει και καταχωνιάζεται. Και η κοινωνία σε κατάσταση διαρκούς πολιορκίας. Η νομιμοφροσύνη, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα θεωρούνται αφέλεια ή ανοησία. Ο πολίτης αντάξιος μαθητής αχρείων διδασκάλων.

Εκεί βρισκόμαστε δύο αιώνες μετά την Επανάσταση του 1821. Σε αυτήν την ολέθρια κατάσταση. Αδιάφορο εάν θα επιτευχθεί ή όχι συμφωνία σήμερα, αύριο, μετά δύο μήνες, μετά έξι μήνες. Οποιαδήποτε συμφωνία δεν θα οδηγήσει οπουδήποτε εφ’ όσον δεν αποφασίσουμε να θεμελιώσουμε μόνοι μας σύγχρονο αστικό κράτος. Και είναι πολύ δύσκολο το τελευταίο με την υπάρχουσα πολιτική ελίτ. Απαιτείται νέο αίμα, νέοι άνθρωποι, μορφωμένοι, με όραμα και αρετή. Για να ακολουθήσουν και οι πολίτες.

Παρά τον τίτλο του μηνύματος “SOS” που αποσκοπεί στο να καταδείξει την τραγικότητα των τεκταινομένων, προσωπικά δηλώνω αισιόδοξος, υπό αίρεσιν. Αισιόδοξος ότι δεν έχουν καταστραφεί πλήρως οι προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να μας καταστήσουν σύγχρονο ευνομούμενο κράτος πάνω στις δικές μας πολιτιστικές αξίες. Διασώζεται ακόμη ρίζα άντλησης ζωογόνων χυμών από το πλούσιο έδαφος μίας μοναδικής και πολυδιάστατης παράδοσης αιώνων. Θεωρώ ότι ένας ισχυρός συν-κλονισμός είναι δυνατόν να ενεργοποιήσει υπνώτουσες δυνάμεις των απανταχού Ελλήνων.

Επισυνάπτω σταχυολογήματα (όσα είχα το χρόνο να γράψω) από το βιβλίο «Ιστορία κωμικοτραγική του Νεοελληνικού Κράτους» του αιρετικού Βασίλη Ραφαηλίδη (δίχως να σημαίνει ότι απαραιτήτως τον αποδέχομαι, αλλά η αλήθεια είναι αλήθεια) προκειμένου να κάνουμε τους απαραίτητους συσχετισμούς, όσο αυτό είναι δυνατόν, του παρελθόντος με το παρόν και για να αντιληφθούμε ότι τα σημερινά δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» παρά μία λογική και συνεπής συνέχεια της ολέθριας πολιτείας μας ως νεοελλήνων ατομικά και συλλογικά. Για να καταλάβουμε (ενδεχομένως) τι μας περιμένει…

 Άπιτε.

ΔΡ