Θρησκεία, ρατσισμός και απιστία

Ένας τρόπος να καταλάβει κανείς αν οι οπαδοί μιας θρησκείας, ή μιας ιδεολογίας, χρησιμοποιούν τη θρησκεία, ή ιδεολογία αυτή ως εργαλείο ατομικής εξασφάλισης και ιδεολογικής συγκάλυψης, είναι να εξετάσει εάν αυτοί οι οπαδοί είναι ρατσιστές. Ως ρατσισμό ας ορίσουμε την πίστη στην βιολογική ανωτερότητα μιας φυλής έναντι άλλων, η οποία (η ανωτερότητα) μεταδίδεται γονιδιακώς.

Ας ξεκινήσουμε με τους αρχαιολάτρες. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αυτούς που διατείνονται ότι πιστεύουν στην ‘’πατρώα θρησκεία’’, το ''δωδεκάθεο’’.

Αρχικά, προβληματίζει το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στο ‘’δωδεκάθεο’’, τη στιγμή που ούτε οι αρχαίοι καλά καλά δεν πίστευαν. Ίσως διότι είμαι επηρεασμένος από τις μονοθεϊστικές θρησκείες όπου ο θεός δεν είναι μια ιδέα κατασκευασμένη από τους ανθρώπους (όπως ισχυρίζονται οι 12θειστές και λοιποί ειδωλολάτρες), αλλά ένα πραγματικό πρόσωπο.

Αν εξετάσουμε καλύτερα όμως, θα δούμε ότι δεν πιστεύουν σε κάποιους θεούς. Δεν πιστεύουν ουσιαστικά σε κανέναν θεό. Αναφέρονται σε θεούς για να αναχθούν μέσω αυτών σε μια αρχαία κοινωνία την οποία θεωρούν (ανιστορήτως και αφελώς) άριστη, σε σχέση με τις υπόλοιπες προγενέστερες ή μεταγενέστερες κοινωνίες, στον ίδιο ή σε διαφορετικούς γεωγραφικούς χώρους.

Γι αυτό και ποτέ δεν θα τους ακούσετε να θεολογούν. Όχι λόγω της μη ύπαρξης θεολογίας, αλλά διότι δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξη θεών. Τουλάχιστον όχι σε θεούς που έχουν κάποια ιδιαίτερη συμμετοχή στα ανθρώπινα.

Αντιθέτως θα τους ακούσετε να ωρύονται για το μεγαλείο των αρχαίων (όχι των θεών υπενθυμίζω), για τα ηθικά, νοητικά και σωματικά τους πλεονεκτήματα.

Αναγόμενοι λοιπόν διά της ‘’θρησκείας’’, στις παραδόσεις των αρχαίων, δηλώνουν οπαδοί, συνεχιστές και απόγονοι (και μάλιστα εξ αίματος) αυτών των παραδόσεων και θεωρούν έτσι, ότι κάπως γίνονται κι αυτοί μέτοχοι της δόξας των αρχαίων. Εξιδανικεύουν αυθαίρετα ιστορικές χρονικές περιόδους και θεωρούν ότι η επιστροφή στον ανώτερο τρόπο που αυτές υπήρχαν είναι η λύση σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα. Θεωρούν επίσης ότι αυτός ο πολιτισμός, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να εκφυλιστεί και ως εκ τούτου να εκλείψει. Για να δικαιολογήσουν λοιπόν την εξάλειψη αυτού του πολιτισμού, δημιουργούν έναν υποχθόνιο και μοχθηρό εχθρό που πολλές φορές έχει και εξωγήινη τερατώδη προέλευση. Εφευρίσκουν δηλαδή μια άλλη παράδοση που κατάφερε με τη βία να εξαλείψει την ‘’πατρώα’’ παράδοση. Εύκολη η λύση. Για την εξαφάνιση της ‘’πατρώας’’ θρησκείας φταίνε οι χριστιανοί και οι Εβραίοι. Και πάλι όμως, επειδή τους είναι δύσκολο να δεχθούν ότι απλοί οπαδοί μιας άλλης παράδοσης, κατάφεραν να εξαφανίσουν την τόσο υψηλή ‘’πατρώα’’ παράδοση, αποδίδουν την επικράτηση αυτή σε υπερφυσικά υποχθόνια φανταστικά όντα, τα οποία μέσω μιας παγκόσμιας συνωμοσίας (εβραϊκής συνήθως), έχουν επικρατήσει έναντι των δυνάμεων του αρχαίου κόσμου.

Προσέξτε, δεν φταίει ο χριστιανικός θεός, αλλά οι χριστιανοί. Όχι ο εβραϊκός θεός, αλλά οι εβραίοι. Όχι ο Αλλάχ, αλλά οι μουσουλμάνοι, Ποιος ασχολείται τώρα με θεούς. Δεν υπάρχουν θεοί λέμε.

Ποτέ δε θα τους ακούσετε να λένε κάτι κακό για το Χριστό, τον Αλάχ, τον Γιαχβέ, ή κάτι καλό για το Δία, την Ήρα, τον Ερμή, την Αθηνά.

Έχουν απόλυτη ‘’θεολογική’’ αδιαφορία. Δεν τους ενδιαφέρει, δεν πιστεύουν σε αυτά.

Απλά οι θρησκευτικές παραδόσεις είναι το πρόσχημα του απέραντου ρατσισμού τους.

Αυτός είναι ο πραγματικός θεός που πιστεύουν. Η ράτσα, η φυλή μέσα στην οποία, αυθαίρετα έχουν τοποθετήσει γονιδιακά, τον εαυτό τους και η οποία εντελώς αυθαίρετα ξεκίνησε προαιωνίως τη γήινη πορεία της, προερχόμενη από κάποια υπερκόσμια (συνήθως εξωγήινη υπόσταση). Ο ρατσισμός ως σανίδα σωτηρίας για το απύθμενο κόμπλεξ κατωτερότητας που ενδόμυχα βιώνουν. Ο ρατσισμός ως σανίδα σωτηρίας για τον απύθμενο φόβο στον οποίο βουλιάζουν, ως βαριά ψυχικά ασθενείς.

Όμως γράφοντας τα παραπάνω, ο σκοπός μου δεν είναι να αναφερθώ σε σύγχρονους νεοπαγανιστές, αρχαιολάτρες, οπαδούς κάθε έμπορου βιβλιοπώλη τελεμαρκετίστα, απένταρου ή ‘’ζάμπλουτου’’ σωτήρα.

Περισσότερο θέλω να δείξω την ρατσιστική τους ρίζα, που είναι κοινή σε όλους τους εθνικισμούς και πολλές φορές παίρνει την κάλυψη της πίστης σε κάποια θρησκεία.

Το ίδιο συμβαίνει με όλους τους εθνικισμούς (ρατσισμούς).

Οι Εβραίοι θα σου πουν "αυτή είναι η δικιά μου παράδοση κι αυτήν ακολουθώ". Θα σου πουν επίσης "πιστεύω στο θεό όπως αυτός περιγράφεται στα ιερά κείμενα του Ιουδαϊσμού", αλλά μόνο για να υπερονίσουν την αξία της παράδοσής τους και όχι την αξία του θεού τους. Η παράδοση είναι αυτή που πρέπει (ως κέντρο και ουσία της ζωής του εβραίου), να σφραγιστεί από κάτι μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης. Έναν θεό δηλαδή. Ο θεός ως θεματοφύλακας του ρατσισμού. Ο θεός ως αδιαμφισβήτητη απόδειξη του περιούσιου λαού. Του λαού που έχει αποστολή να φέρει τον παράδεισο επί της γης. Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι ρατσιστές και πιο άπιστοι από τους Εβραίους, νομίζω. Αυτοί προκειμένου να διαφυλάξουν την υπεροχή της ράτσας τους, έφτασαν μέχρι και τον ακρωτηριασμό (περιτομή) του σώματός τους, προκειμένου να αποφύγουν ανάμιξη με μη Εβραίους.

Το ίδιο και οι Ταλιμπάν. Ανάθεμα κι αν έχουν ανοίξει μια σελίδα από το κοράνι. Πρέπει όμως να διαφυλάξουν την παράδοσή τους. Το κόμπλεξ κατωτερότητας, βαφτίζεται θεϊκός νόμος ξεπλένοντας κάθε υποψία βαρβαρότητας. Κι εδώ τα γονίδια της Άγαρ πρέπει να διαφυλαχθούν. Τι είναι ένας μουσουλμάνος πιστός στις παραδόσεις του, μόνος κι ανοργάνωτος μέσα σε ένα απαιτητικό κοινωνικό περίγυρο! Είναι ένα τίποτα. Και ποιος μπορεί να επιλέξει να είναι ένα τίποτα; Γι αυτό και μουσουλμάνος γίνεσαι με τη γέννησή σου (όπως και Εβραίος). Γονιδιακά. Ρατσιστικά, χωρίς δικαίωμα αποχώρησης από το μαντρί. Όποιος αποχωρεί είναι προδότης και χειρότερος από κάθε αλλόθρησκο.

Με όλα τα παραπάνω μπορούμε να ερμηνεύουμε και το φαινόμενο των σύγχρονων χριστιανών.Είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι. Είναι αυτοί που δεν θυμίζουν σε τίποτα Χριστό. Βάλτε τους δίπλα δίπλα και θα καταλάβετε τι εννοώ. Είναι συστημικοί, φοβισμένοι, διδάσκαλοι επαΐοντες του θείου λόγου, απόλυτοι φαρισαίοι ερμηνευτές. Θεματοφύλακες ενός θεού και ενός ελληνισμού που δεν γνωρίζουν καν τι είναι. Όπως και οι αρχαιολάτρες, ούτε αυτοί πιστεύουν σε θεό. Απλά είναι ρατσιστές και άπιστοι, που χρησιμοποιούν όπως και οι Εβραίοι το θεό ως καταλύτη και απόλυτο επιχείρημα κάθε ατομικής τους ψυχολογικής, ή βιοτικής εξασφάλισης. Γι αυτό και μιλάμε για ''Greek orthodoxs'', ''Russian orthodoxs''. Φτάσαμε στο σημείο ο πατριάρχης Ρωσίας Αλέξιος, να δηλώνει πρώτα Ρώσος και μετά χριστιανός, όπως και οι περισσότεροι ''Greek Orthodoxs''.

Έφτασε λοιπόν η ώρα να ερνημεύσουμε και το φαινόμενο της υποταγής της ελλαδικής Εκκλησίας, αλλά και γενικά κάθε θρησκείας στο φιάσκο του κορονοϊού και τα φασιστικά μέτρα της πολιτείας.

Είναι που όλες αυτές οι θρησκείες στη βάση τους κρύβουν ρατσισμό και απιστία σε όποια υπερβατική αρχή (Θεό). Μόνο έτσι είναι πολύ εύκολο να υποταχθείς σε κάθε εξουσία. Δεν υπονομεύεις τίποτα. Δεν χάνεις τίποτα. Δεν αλλοιώνεται τίποτα από το φρόνημά σου, αυτό το ρατσιστικο-αυταρχικο-φασιστικο-δουλικό-συστημικό φρόνημα που ΣΙΧΑΜΕΡΑ ταυτίζεις με το πρόσωπο του πλέον ΑΝΤΙ-ρατσιστικό-αυταρχικό-φασιστικό-δουλικό-συστημικού προσώπου στην ιστορία του κόσμου. Του Χριστού!

Δε χάνεις τίποτα με τη συνθηκολόγηση σε φασιστικά μέτρα και πρακτικές υποδούλωσης. Δε χάνεις τίποτα με το κλείσιμο των ναών! Δεν υπονομεύεται η ράτσα! Δεν υπονομεύεται η Αλήθεια. Αφού όπως ακριβώς κάνουν και οι φαρισαίοι, οι εβραίοι, οι ταλιμπάν, οι παγανιστές, οι άθεοι, ....... η αλήθεια είναι κάτι που εύκολα προσαρμόζεται στο ρατσιστικο-αυταρχικο-φασιστικο-δουλικό-συστημικό φρόνημα των κάθε εποχής επαϊόντων Φαρισαίων.

Σημείωση1:Οι μόνοι θρησκόληπτοι, οι οποίοι δεν είναι ρατσιστές είναι οι μαρξιστές.Οι μαρξιστές κι αυτοί ως θρησκόληπτοι όπως ακριβώς οι Εβραίοι πιστεύουν σε έναν επί της γης παράδεισο. Άλλωστε ο Μαρξ ως Εβραίος (έστω κι αν είχε αποκηρύξει τον Ιουδαϊσμό), σίγουρα έχει μέσα στον πυρήνα της σκέψης του σε αυτή την πίστη (του επί της παράδεισου). Ο λόγος που δεν είναι ρατσιστές (όπως οι Εβραίοι) είναι διότι κάθε ένας από αυτούς νομίζει ότι είναι ο θεός ο ίδιος.

Σημείωση2: Έχουμε πει παλαιότερα ότι ανέκαθεν ο άνθρωπος συντάσσεται με κάποια ιδεολογία - θρησκεία. Ισχυρίζεται ότι, ''πράττω αυτό διότι συνάδει, ή επιβάλλεται από την ιδεολογία, ή τη θρησκεία μου, την οποία ασπάζομαι οικειοθελώς''. Έτσι, διαλέγοντας μέσα από μία μεγάλη γκάμα ιδεολογιών, δικαιολογεί συνήθως και πρωτίστως κάθε προδιάθεσή του. Νομίζει ότι επιλέγει αντικειμενικά μεταξύ των προτεινομένων ιδεολογημάτων, ενώ στην πραγματικότητα, κάθε συμφωνία, ή διαφωνία κάθε σύμπραξη, ή αντίπραξη, είναι εντελώς υποκειμενική (συναισθηματική, επιθυμητική, κοινωνική). Γι αυτό και οι τόσες “αντικειμενικές" διαφωνίες. Δεν υπήρχαν ανέκαθεν ιδεολογίες που να ικανοποιούν όλα τα γούστα, διότι ως γνωστόν τα γούστα είναι τόσα όσα και οι άνθρωποι. Γι αυτό συνήθως, κόβουμε και ράβουμε τις ήδη υπάρχουσες φιλοσοφίες - θρησκείες - κοσμοθεωρίες, στα μέτρα μας, ερμηνεύοντάς τες κατά το δοκούν. Δικό μας χριστιανισμό, κομμουνισμό, φιλελευθερισμό, ινδουισμό, μουσουλμανισμό, ουμανισμό, φασισμό, σιωνισμό, αναρχισμό κλπ.

NAΛ

Σχετικό κείμενο: https://mynotes33.webnode.gr/news/orthologismos-kai-triches/