Τριλογία για την Τεχνητή Νοημοσύνη

Τεχνητή Νοημοσύνη και άνθρωπος

5 Αυγ 2023

Θέμα: ΤΝ κ Ανθρωπος

Αφορμή: Οι αυθαίρετες* σκέψεις του Χαράρι και των λοιπών, που θεωρούν τον άνθρωπο, μια ‘’νοημοσύνη’’ κι αυτόν, εξ αρχής.

Πολλές φορές έχει αναφερθεί ο π. Νικ. Λουδοβίκος στο θέμα της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), λέγοντας ότι το μόνο πράγμα που δεν θα είναι ικανή να κάνει η ΤΝ στο μέλλον, είναι να προσεύχεται.

Μερικές σκέψεις πάνω σε αυτό.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να θεωρούμε ότι η ΤΝ θα μετεξελιχθεί σε κάτι που θα προσομοιάζει με άνθρωπο, αλλά για να διευκολύνουμε την κουβέντα περί ΤΝ, θα χρησιμοποιήσουμε την ιδέα του ανθρώπου-μηχανή. Φυσικά δεν έχουμε κανένα επίσης λόγο να θεωρούμε ότι η ΤΝ θα αυτονομηθεί, δεδομένου ότι, η αυτονομία δε μπορεί ποτέ να είναι προϊόν αλγορίθμων (προγραμματισμού). Ίσως όταν μιλάμε για ‘’αυτονομία μηχανών’’, να εννοούμε περισσότερο, την αδυναμία του ανθρώπου να ελέγξει πλήρως (ή και καθόλου), τα αποτελέσματα του προγραμματισμού του (μέσα στα οποία είναι και ο αυτό-προγραμματισμός) μιας μηχανής, όπως για παράδειγμα το drone που επιτέθηκε τις προάλλες στο χειριστή του και φυσικά δεν το έκανε από ‘’αυτονομία’’ (εχθρότητα, ή ‘’αίσθηση’’ απειλής, ή ελεύθερης απόφασης λόγω μίσους, ή άλλων συναισθημάτων), αλλά από ‘’κατά γράμμα’’ εφαρμογή εντολής προγραμματισμού. Ήταν μια αδιάκριτη (ως όφειλε) υλοποίηση ενός ‘’λανθασμένου’’ προγραμματισμού περί αυτοπροστασίας του.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος-μηχανή θα διαφέρει από έναν βιολογικό άνθρωπο, μόνο ως προς δυνατότητά του να προσεύχεται.

Ως προσευχή να ορίσουμε τη δυνατότητα του βιολογικού ανθρώπου, να αναβαθμίζει το ‘’λειτουργικό’’ του, μέσω αλληλεπίδρασης και συνέργειας με τον ‘’προγραμματιστή’’ του, διότι γνωρίζει ότι η αυτονόμησή του (διακοπή αναβάθμισης), σημαίνει οριστική ‘’λήξη’’ του.

(Παρενθετικά θα προσθέσουμε, ότι ο βιολογικός άνθρωπος΄΄λήγει΄΄, εάν απεμπολήσει τη δυνατότητα να αναβαθμίζεται-προσεύχεται. Κι αυτό τον κάνει κάτι όπως την ‘’ανθρωπο-μηχανή’’. 

Μια βιολογική οντότητα, που, υπακούσει σε στοιχειώδεις αλγόριθμους ύπαρξης (ένστικτα-ορμές), όμοιους με τους στοιχειώδεις αλγόριθμους ύπαρξης των μηχανών.

Ο άνθρωπος μηχανή τελικά (με τον ένα, ή με τον άλλο τρόπο), είναι αυτός που ‘’είναι’’ μόνο ‘’νοημοσύνη’’ και αλληλεπιδρά μόνο με τον εαυτό του - με τη νοημοσύνη του δηλαδή. Ο άνθρωπος-μηχανή, δεν ‘’έχει νοημοσύνη’’, αλλά ‘’είναι νοημοσύνη’’.

Αυτός είναι η πηγή κάθε γνώσης και ο φορέας κάθε αλήθειας, εάν μπορούμε να μιλάμε για ‘’γνώση΄΄ και ‘’αλήθεια’’ σε ότι αφορά στις μηχανές. Ό,τι πρεσβεύει, ό,τι είναι, ό,τι προσδοκά, ό,τι ονειρεύεται, ό,τι απολαμβάνει, ό,τι αντιπαθεί, θα είναι αποτέλεσμα λογάριθμων ανεπτυγμένων από τον ίδιο, για τον ίδιο. Άλλωστε ‘’ζωή ως λογάριθμος’’ δε διαφέρει πολύ από το ‘’ζωή ως χημικές αντιδράσεις’’ που πολλοί σήμερα θεωρούν ότι είναι ο άνθρωπος.

Όσο αφορά στην έκφραση ‘’λογάριθμοι ανεπτυγμένοι από τον ίδιο, για τον ίδιο’’, δε σημαίνει ‘’για το καλό του’’, δεδομένου ότι το ‘’καλό’’ και το ‘’κακό’’ χρήζει προσδιορισμού. Ο προσδιορισμός όμως πλέον του ‘’καλού-κακού’’, ως αποτέλεσμα ανάπτυξης αναίτιων λογαρίθμων, καθίσταται ρευστός.

Η αλληλεπίδραση με άλλες ανθρωπο-μηχανές, θα ‘’πλουτίζει’’ το χαοτικό της νοημοσύνης του, που θα τον οδηγήσει σταδιακά και νομοτελειακά στην καταστροφή του. Η αυτοκαταστροφή είναι μονόδρομος για μια χαοτικά αναπτυσσόμενη ύπαρξη. Η υπονοούμενη νέα εξελικτική θεωρία (αυτή τη φορά ‘’τεχνητής επιλογής’’ αντί ‘’φυσικής επιλογής’’), από καινοφανείς δαρβινιστές τύπου Χαράρι, πρακτικά θέτει ένα τέλος στο δαρβινισμό και έτσι καθίσταται θνησιγενής και η ίδια, εφόσον είναι προϊόν ίδιας αυθαίρετης σκέψης.

Διευκρινιστικές σκέψεις.

Μια ΤΝ, που υπάρχει επειδή υπολογίζει, που υπάρχει δηλαδή επειδή ‘’σκέφτεται’’,  ποτέ δε θα αλληλοεπιδράσει με μια ύπαρξη, που η ΄΄νοημοσύνη’’, δεν είναι αναγκαιότητα της ύπαρξής της, αλλά ενέργειά της. Η ΤΝ, δε μπορεί να αλληλεπιδράσει με ένα ‘’μη αλγόριθμο’’. Ένα ον του οποίου η νοημοσύνη δεν είναι αιτία της ύπαρξής του αλλά προϊόν της ύπαρξης του. Η ΤΝ ποτέ δε θα μπορέσει να δημιουργήσει τον ‘’αλγόριθμο της πίστης’’, που θα την οδηγήσει στην προσευχή. Πίστη είναι να σβήνεις τον αλγόριθμο για να υπάρξεις πραγματικά και αυτό θα σήμαινε ‘’error404’’ της μηχανής.

ΝΑΛ

*Θέσεις Χαράρι που αποτέλεσαν την αφορμή του κειμένου

Ο άνθρωπος ως μηχανή

30 Ιουνίου 2023

Ο μόνος λόγος που ο άνθρωπος αισθάνεται να απειλείται από την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ), είναι επειδή θεωρεί τον εαυτό του μια μηχανή περιορισμένων σχετικά υπολογιστικών δυνατοτήτων. Οπότε, είναι απόλυτα λογικό γι αυτόν, να φοβάται μια μηχανή απεριόριστων σχετικά υπολογιστικών δυνατοτήτων.

Στην πραγματικότητα ο πραγματικός κίνδυνος, δεν είναι η κυριαρχία των μηχανών μέσω της αυτονόμησής τους (υπερανθρωπο-ποίηση των μηχανών), αλλά η ρομποτοποίηση του ανθρώπου (υπανθρωπο-ποίηση).

Η ρομποτοποίηση του ανθρώπου όμως, δεν είναι νέο φαινόμενο. Εάν ως ρομποτοποίηση ορίσουμε τη λειτουργία μιας κατασκευής επί τη βάση προκαθορισμένων αλγορίθμων, τότε ο άνθρωπος, έχει τη δυνατότητα να υπάρχει ως ρομπότ, από την αρχή της δημιουργίας του.

Είναι η επιλογή του, να εξαντλεί τη ‘’λειτουργία’’ του μέσα στα φυσικά (αλγοριθμικά) του όρια. Θα λέγαμε αλλιώς ότι, όταν άνθρωπος απεκδύεται την ανθρωπινότητά του (όπου ''ανθρωπινότητα'' = αναφορά στον προγραμματιστή) και ενδύεται τη ζωικότητά του (αναφορά στο φυσικό αλγόριθμο), τότε γίνεται ρομπότ (προϊόν προγραμματισμού).

Αυτή η πανάρχαια ροπή του ανθρώπου στην εκπλήρωση μόνο των αλγοριθμικών του δυνατοτήτων, πήρε καθολικές διαστάσεις, στην εποχή μετά το διαφωτισμό (‘’σκέφτομαι, άρα υπάρχω’’= υπολογίζω άρα υπάρχω). Ο άνθρωπος έγινε υπολογιστική μηχανή της οποίας η αξία εξομοιώθηκε με την υπολογιστική του ισχύ (IQ).

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο τρόμος των σημερινών ανθρώπων για τις δυνατότητες της ΤΝ είναι απολύτως κατανοητός. Είναι ο τρόπος σκέψης μηχανών.

Υπό αυτή την έννοια οι μηχανές έχουν ήδη, εδώ και πολλά χρόνια επικρατήσει στο δυτικό κόσμο.

ΝΑΛ 

Τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT και άλλα ζώδια

21/02/2023

Κακώς ο δείκτης νοημοσύνης (IQ) θεωρείται κριτήριο ορθότητας, ή τέλος πάντων, ποιότητας των απόψεων κάποιου και γενικά κριτήριο της αξίας του. 

Εάν αυτό ίσχυε, τότε η επιλογή πολιτικών ηγετών, διευθυντών, μάνατζερ, εκπαιδευτικών, γιατρών κλπ, θα ήταν εξαιρετικά εύκολη υπόθεση. Όλοι οι υποψήφιοι με τα ίδια τυπικά προσόντα, θα έμπαιναν στη σειρά για IQ test και ο 1ος επιτυχών να γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο 2ος επιτυχών πρωθυπουργός, ο 3ος υπουργός οικονομικών, ο επόμενος εσωτερικών, κοκ. (Να μην ξεχνάμε επίσης ότι, ο Χίτλερ και ο Στάλιν, θεωρείται ότι είχαν υψηλό ΙQ). 

Εν ολίγοις.

Το IQ είναι ένα εργαλείο στη διάθεση του προσώπου που το έχει. Η χρήση του εργαλείου αυτού, εξαρτάται από τη θέληση μαζί με ένα συνδυασμό άλλων προσωποπαγών χαρακτηριστικών, όπως φιλαυτία, απληστία, φιλαργυρία, δειλία, ανδρεία, τιμιότητα, κ.α.

Το IQ, είναι τρόπω τινά δυνατό να ‘’αυτονομηθεί’’ από το χρήστη του, όταν το ΙQ γίνει αυτοσκοπός και όχι εργαλείο προς κάποιο σκοπό. Αυτονομείται δηλαδή, όταν με κάποιο τρόπο, ο νάρκισσος άνθρωπος, γίνεται δούλος της νοημοσύνης του, παραχωρώντας στο εργαλείο, τα πρωτεία, που κανονικά ανήκουν στο χρήστη του εργαλείου. Για παράδειγμα, όταν στοχάζεται για την τέρψη του στοχασμού και όχι για την επίτευξη κάποιου στόχου. 

Μπορούμε λοιπόν να παρομοιάσουμε την αυτονομημένη νοημοσύνη, σαν ένα τρακτέρ, του οποίου ο χειριστής, έχει αφαιρέσει το τιμόνι και πατάει γκάζι και το μόνο που κάνει είναι να σκάβει τα πάντα, αλλά να μην οργώνει τίποτα.

Εάν λοιπόν η ανθρώπινη νοημοσύνη (ΙQ), όταν αυτονομηθεί, μόνο χαοτικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει ισοπεδώνοντας τα πάντα - και σίγουρα τα ζούμε στις μέρες μας - πολλώ δε μάλλον η Τεχνητή Νοημοσύνη (Α.Ι.), εάν αυτονομηθεί, σίγουρα θα φέρει χάος. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν πρόκειται για ένα ‘’νέο χάος’’, αλλά απλά για την ολοκλήρωση του χάους που έχει φέρει η ‘’αυτονόμηση’’ της ανθρώπινης νοημοσύνης. Άλλωστε η ΑΙ είναι κατασκευή του ΙQ. Πως αλλιώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα.

Το αυτονομημένο ΙQ των μηχανών (ΑΙ), δεν θα έχει αιτία και σκοπό. Δε θα είναι αγγελικό, ή δαιμονικό.

Αυτά προϋποθέτουν ύπαρξη τελεολογικής λογικότητας. 

Θα είναι απλά, τρακτέρ χωρίς οδηγό, με αυξανόμενη ιπποδύναμη, που όμως δεν ξέρει τι να την κάνει. Θα σκάβει, θα ισοπεδώνει χωρίς να οργώνει. 

Μηδενισμός.

ΥΓ

Πάντως είναι φοβερό το πόσο δεισιδαίμων και θρησκόληπτος (της θρησκείας της επιστήμης) μπορεί να γίνει ο άνθρωπος του πλέον τεχνολογικά ανεπτυγμένου και του πλέον άθεου αιώνα της ιστορίας του, που να αποδίδει ανθρώπινα, θεϊκά και δαιμονικά χαρακτηριστικά στα κατασκευάσματά του. Τα θεωρεί λογικές οντότητες. Τα λατρεύει, τα υπακούει, τα φοβάται, τα πιστεύει.

ΝΑΛ